Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 147]

De Ongeruste sorge des Gemoedts.

Stemme: Maximilianus van Bossu. Of, Als mijn stondlijn voorhanden is. Of, O God wy dancken dijner goedt.

WAt is een ongerust gemoedt,
Een snoo slavin van 't leven?
Die door de sorgen wordt gevoedt,
Als door een rad gedreven.
't Is als een ongestuyme zee,
Die vol gewoel en noyt te vree,
Sich tot geen rust kan geven.

2. Want schiltwacht, trommel noch geschut

Kan dese sorgh verjagen:
Hy sit geboeyt en vreest en dut,
Voor overval en plagen,
Jae wat dees Mensch ter handen slaet,
Hy knaeght sijn hert en vreest voor 't quaedt,
Voor listen en voor lagen.

3. Noch schoon paleys noch staet noch eer

Kan dese sorght verdrijven,
Hoe hy meer heeft noch sorght hy meer,
Geen rust kan by hem blijven:
Jae al 't Musijck en 't soet gesangh
Vermaeckt hem niet, noch 't soet geklangh
Kan dese sorgh gerieven.

4. Wat baet dit ongerustigh hert,

In dese sorgh te leven?
Waer door sijn pijn verdubbelt wert,
En moet in onrust sweven.
‘Ey werpt u sorgh op God den Heer,
‘En leeft gerust, hoe langhs soo meer,
‘Hy sal u ruste geven.

SEeckere Vrouvve quam by eenen Philosooph en klaeghde over de ongerustheyt haers gemoeds, en versochte raed hoe sy daer van mocht vverden ontslagen. De Philosooph antvvoorde, sy most te vreden zijn, vvant niemandt ter vverrelt vvas daer van vry. Sy hiel evenvvel aen. Doch

[p. 148]

 

om haer te voldoen, seyde hy, sy soude soo veele linnen tot een hembt af-snijden, en gaen daer mede tot een Vrouvve, die sy vvaende de geruste en geluckighste te zijn, en haer bidden, sy vvilde het hembt voor haer op-naeyen, en dan soude sy van alle onrust zijn ontslagen. Sy gaet tot een rijcke Vrouvve, en verhaelt haer de reeden vvaerom sy 't versochte, vvanende dat dese de alder-gelucksalighste vvas. Maer dese Vrouwe vvist soo veele moeylijckheyt en ongenoegen op te halen, dat sy 't hembt vveygerde te naeyen. En alsoo sy vast van d'eene tot d'ander gingh, vantse over al soo veele ongerustheyt en ongenoegen dat het hembt ongenaeyt bleef. En soo wordt noch niemandt gevonden, die vry van mis-genoegen 'hembt wil opnaeyen, en dus blijftet noch ongedaen.