Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: De May die ons de groente geeft. Of, Het vinnigh stralen van de Son. Of, Hansjen sneet het koren, &c.
HY leefter stil en wel gerust,
Die sich in 't kleyn kan voegen,
En die in kleynheyt stelt sijn lust,
En schept daer in genoegen.
2. Het zeedigh kleet, dat voor de kou,
Sijn lichaem kan bedecken,
Al is 't slecht, jae grof en rou,
't Kan tot sijn noodruft strecken.
3. Hy past niet op Borduyr of Zy,
Fluweel noch weytse koorden,
Hem warmt veel bett een slechte py,
Als goud' of silvre boorden.
4. Geen overdaet noch trotse pracht,
Pasteyen noch bancketten,
Bekooren hem, hy die veracht,
En gaet op 't noodighst letten.
5. Hy vreest voor geen vervalschte Wijn,
Gevult in gulde schalen,
Waer in men menght het doodt-venijn,
Als in des Koninghs salen.
6. Sy zijn den Goden alder-naest,
Die 't alder-minst behoeven,
Het overtolligh acht hy quaetst,
En 't sal hem niet bedroeven.
| |
[pagina 145]
| |
7. Die 't weynigh is genoegh, die leeft,
In stille ruste veyligh:
En die in 't kleyn vernoegen heeft,
Die leeft voor Gode heyligh.
DIogenes lib. 2. Als Socrates wierde gevraeght, wie den Goden alder-gelijxt was? Antvvoorde hy, Die geene, die alder-weynighst behoeft, want de Goden zijn geens dinghs behoeftigh. Ammianus lib. 21.
Als Cyrus van sijnen Waert wierde gevraeght, wat hy hem ter maeltijdt soude op-schaffen? Antwoorde hy, Niet anders als broot, want ick hoope by een reviere mijn avondtmael te houden. |
|