Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers– Auteursrechtvrij
[pagina 119]
| |
Stemme: Wat baet der nijders arge list. Siet de Musijck-nooten in Bellerophon, Fol. 198.
INdien u oogh een weynigh schort,
Strax soeckt ghy raed om dat te weeren;
Maer als de Ziel verdorven wort,
Dat acht ghy kleyn en voelt geen sweeren.
Schoon dat u Ziel' is heel doorwont,
Ghy waent dat ghy zijt heel gesont.
2. Inwendigh sit de eelste schat,
Waer door de Mensch moet sorge dragen:
't Vytwendigh is een aerden vat,
Dat haest verbreeckt door anghst en plagen.
Maer wie een reyn geweten heeft,
Voor geene ramp noch onrust beeft.
3. 't Geweten, 't welck is onbesmet,
Dat dringht door bus en swaerden heene,
Het voelt geen anghst, die haer belet,
Om dat het staet op vaste beenen.
Het wordt door geene schult verbleeckt,
Het is al waerheyt, wat het spreeckt.
4. Laet vry de laster-tongen slaen,
Om schenden sijn onschuldigh leven,
Hy sal door vier en water gaen,
En voor geen schult noch laster beven.
Hy schrickt noch voor het soet noch suyr,
't Geweten heeft een stale muyr.
5. Als ghy 't uytwendigh dan geneest,
Soo let eerst op 't gemoedt van binnen,
Of daer oock schuylt een quade geest,
Die ghy met ernst moet overwinnen.
‘Wie dat sijn boose tochten haet,
‘Sijn vyand haest te gronde slaet.
DE Wijsheyt, door den tijdt onderstut, soeckt de doodlijcke sorge, en andere moeylijcke herts-tochten des gemoedts, te verdrijven: maer vvy ellendige, dragen meer sorge voor 't lichaem, als voor 't gemoedt. | |
[pagina 120]
| |
Plutarchus seght in de bewaringe der gesontheyt. Dieder onvast van gemoede zijn, hoese onvaster zijn, te meerder verschricken sy voor de Medicijne.
Antisthenes vermaende, dat men dese goederen soude sien te verkrijgen, die voor de schip-breuk konnen werden behouden. Bion seyde dat schoonheyt en bevalligheyt eens anders goederen waren, maer die van de Ziele waren de onse en onsterflijcke.
Horatius seght, Dit is een stale muyre voor een oprecht gemoedt, dat het niet quaets bewust, noch door geene schult, verbleecken wort.
Een goed Man is om 't gemeene volx geruchte weynigh bekommert. Hy verheught sich met sijn eygen geweten, en stelt sich altijdt eens anderen gebreecken voor oogen. Bias gevraeght zijnde wat doch in des Menschen leven vry van vreese was? Antwoorde, een goed geweten. Waer over Cicero seyde, Onschuldigh te leven is een groote troost. Oock seght Ausonius, Dese sal geen Koningh zijn dieder heerscht en sijnen Scepter swaeyt, maer die oprecht sal leven en doen. Sulx dat oock Plautus seyt, Daer is geen ellendiger leven, als een gemoed dat sich qualijck bewust zy. |
|