Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Nu leef ick in 't verdriet. Als het voorgaende. Of, Fortuyn eylaes pourquoy.
VVEl hem in wiens gemoedt geen valscheyt plaetse vindt;
En die is in het quaed als een onnoosel kindt:
En staet gelijck een helt geharnascht tegen 't quaed:
Als die uy liefde Gods alleen de sonde haet.
2. Dees is gelijck een Duyf, als sonder nijt of gal,
Die in al sijn bedrijf sich oprecht dragen sal,
En spreecken met den mondt gelijck het herte meent.
Het herte met den mondt, die dienen t'saem vereent.
3. Wie gladde woorden geeft, waer binnen schuylt venijn,
Die loert slechts op verraet, door een geveynsde schijn:
Daer spreeckt de mondt wel schoon, maer 't hert wat anders denckt;
O wee! wie door bedrogh sijn evennaeste krenckt.
4. Het Duyfken nimmermeer sijn evennaeste schent,
Het heeft noch scherp geweer, noch wapens daer ontrent,
Waer meed' het scheurt en bijt en rooft eens anders goed,
Weest ghy oock soo vernoeght, met een gerust gemoed.
5. Het leeft eendrachtelijck, en vreedsaem met sijn gae,
Leeft oock met u Gemael, en volght het Duyfken nae:
| |
[pagina 47]
| |
Sachtmoedigh is dit Dier, het soeckt noch twist noch wraeck.
Zijt ghy een Christen mensch, laet dit zijn u vermaeck.
6. De Lijdsaemheyt u voeght, want het is soo gesint,
Het maeckt niet veel gebaer, van fel geraes noch wind.
Weest ghy oock soo geaert en ooght wel op dit wit,
Op dat ghy uwe Ziel in lijdsaemheyt besit.
7. Het bracht u den Olijf een vreedsaem teycken aen,
Wanneer het uyt den Arck van Noach was gegaen:
Hout ghy oock altijdt vreed' als 't eenigh oogemerck,
In huys en waer ghy zijt, en in u Ziel een Kerck.
8. Het was een offerhand, men bracht het op 't altaer,
Daer Christi heyligh hoofd oock meed' omschaduwt waer:
Brenght ghy oock d'offer aen van een gebroken geest,
Een neergeslagen hert, behaeght God alder-meest:
9. En Christus noemt sijn Bruyd een Duyfken kuysch en reyn,
Dat needrigh is voor God en in haer' oogen kleyn.
Weest ghy oock nimmermeer, hoovaerdigh, trots noch stout.
Een nederige Ziel is Christo toe-vertrouwt.
10. Bemint d'onnooselheyt, en weest als 't Duyfken doet,
En zijt gelijck de Slangh voorsichtigh van gemoedt.
En matight dese twee, dat d'eens onnoosle aert,
Steets met voorsichtigheyt der Slange zy gepaert.
|
|