Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers– Auteursrechtvrij
[pagina 45]
| |
Stemme: Als ick uyt wandlen gae. Of, Fortuyn eylaes pourquoy.
OP dat wy recht bespien, hoe 't in de Werrelt gaet,
Daer toe wijst Christus aen, een seer heylsame raet,
Dat wy voorsichtigh zijn gelijck de Slange doet,
Onnoosel als een Duyf, uyt een oprecht gemoet.
2. Wie dit te recht betracht, heeft een goe' grond geheyt,
En hierom Christus ons oock tot de Dieren leyt,
Dat wy der Dieren aert op-mercken en verstaen,
Op dat de Mensche sou op rechte paden gaen.
3. De vreese Gods alleen, sal onse wijsheyt zijn,
Op dat wy 't sondigh pad ontvlieden als venijn,
Want dit 's der Slangen aert, dat hy sijn' ooren stopt,
Voor des besweerders stem', hoe seer hy tiert en klopt.
4. Stopt ghy u ooren oock voor alle geyle lust,
Voor ontucht, dertelheyt en wat de Ziel' ontrust,
Voor ydelheyt en pracht, voor der Syrenen sangh,
En volght altijdt den toon der Goddelijcken klangh.
5. Sy sorght wel voor haer hooft, daer sy haer wijsheyt toont,
Sorght ghy oock voor u Ziel, waer in u ruste woont,
Want als de Ziele 't hooft niet nae de reeden tilt,
Dan slaept de eedle Ziel, en 't hooft dat loopt in 't wild'.
6. Sy kan haer oude huyt, vernieuwen jaer op jaer:
Treckt oock 't oud suyrdeegh uyt en maeckt u reyn en klaer,
En wordt als een nieuw mensch, verheerlijckt in den geest,
Wie d'oude Mensch vernieuwt, herschept sich in een beest.
7. s' Is wacker, want geen slaep bevangt haer snel gesicht,
Als sy haer vyand merckt, sy strax haer voorhooft licht;
Weest ghy oock op u hoed', en staet steets op der wacht,
V vyand, als een Leeuw, loert op u dagh en nacht.
8. Dus let wel op u stuck, voorsichtigheyt u past,
Op dat ghy van de sond noch werrelt werdt verrast:
Want onvoorsichtigheyt brenght menigh tot den val,
Hy loert als Argus doet die u bevechten sal.
| |
[pagina 46]
| |
DE Poeten versierden, dat Argus hondert oogen hadde, waer mede hy alles kost bespieden. En dit is de vverrelt en de sonde, die ons van alle kanten bevechten. En hierom seydt Christus, dat de Duyvel rontom ons gaet als een briesschende Leeuwe en soeckt wien hy magh verslinden, 1. Petr. 5: 8.
Siet de Musijck-nooten in Bellerophon, Fol. 104. |
|