Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Waerom bedroeft ghy u mijn hert?
VVAerom zijt ghy o Mensch ontrust,
Dat ghy ontrooft u eygen lust,
En quelt u dagh en nacht?
Weet ghy niet dat in ongeval,
Een klaerder Son oprijsen sal?
2. Kent ghy niet der Propheten woort,
Van u soo menighmael gehoort?
Dat God u wel bedroeft.
Maer dat hy sich weerom ontfarmt,
En u met sijn genaed' om-armt?
3. Wien God de Heer verbinden wil,
Die houde sich gerust en stil,
Want hy slaet en geneest,
Hy schenckt eerst bitterheyt, dan vreughd,
Nu ongeluck, daer nae geneughd.
| |
[pagina 34]
| |
4. Want dit is Gods rechtvaerdigheyt,
Die eerst den Mensch te gronde leyt,
Eer dat hy hem verhooght:
Hy schenckt eerst in den slechten Wijn,
En laet de menschen treurigh zijn.
5. De Werrelt heeft een ander sin,
Die schenckt den besten Wijn eerst in,
Vol weeld en dertelheyt:
Maer d'uytkomst voert ons in den noot,
In treurigheyt, ellend' en doot.
6. Iob sat in groote treurigheyt,
En seven jaer vol herten-leyt:
Maer hondert veertigh jaer,
Gaf God hem weer sijn Vee en Goud,
Jae alle dingen dobbelvout.
7. Was David niet tien jaer ter vlucht,
In ballinghschap in quaed gerucht,
Eer hy nae veertigh jaer,
Quam weder in sijn heerlijckheyt,
Aen Koninghlijcke waerdigheyt?
8. Was Ioseph niet in slechte stand,
Als hy verliet sijn Vaderland,
En dertigh jaer in kruys?
Maer dit streckt' hem tot vreughd en leer,
En tot sijns Ouders stut en eer.
9. Tobias was eerst arm en blint,
Men most hem leyden als een kind:
God gaf 't gesichte weer:
Doen leefd' hy rijck en wel gegoedt,
En had een stil en sacht gemoedt.
10. Eer God den Mensch ter eeren brenght,
Hy hem eerst kruys en lijden schenckt,
Doch hier op volght het soet:
Want Godt verlaet noyt desen Man,
Die sich op hem vertrouwen kan.
Siet de Musijck-nooten in Vrania of Hemelsangh, Fol. 162. |
|