Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Uyt mijnes herten gronde. Of, Ghy Medenblickers. Of, Laestmael gingh ick spaceren.
KOomt ghy verdoolde weeder,
Nae mijne schaepskooy toe,
En ghy die swack en teeder,
Bedruckt zijt van gemoe:
Treet, treet, mijn Schaepkens aen,
Die noch in 't wilde swerven,
Seght, waerom wildy sterven?
Ick wijs' u 's levens baen.
2. Ick sal u noyt vergeeten,
Schoon of eens Moeders hert,
Haer kindjen had versmeeten,
In doot, ellend of smert.
Ghy staet in mijne hand,
Gezegelt en geschreven,
Ick wil u noyt begeven,
Ghy zijt mijn waerde pand.
3. Ick hadde slechts mijn' oogen,
Een weynigh af-gekeert,
Maer mijn hand vol vermogen,
| |
[pagina 29]
| |
Heeft u genae vereert.
Met eeuwige genae,
Wil ick u weer erbarmen,
En over u ontfarmen,
Want ick steets vaerdigh stae.
4. Bekeert ghy u door boete,
Dan breeckt het hert in my:
Ick wil 't gesicht versoeten,
En stellen u weer vry:
Jae waer u sond' als bloet,
En 't karmozijn bevonden,
Ick delgh uyt uwe sonden,
Uyt een beweeght gemoet.
5. Ick heb geen welbehagen,
In 's armen Sondaers doot,
Op dat hy niet vertzage,
Noch sterve in dees noot.
Maer dat hy sich bekeer,
En 't boose weesen hate,
Want ick u niet verlate
Noch denck u sonden meer.
6. Ick wil al u misdaden,
Af-wasschen wit als snee,
En wil u weer versaden,
Met ware rust en vree:
'k Wil als een Moeder doet,
V droeve Ziel verquicken,
En lossen uyt de stricken,
Van sond' en helsche gloet.
7. Bekeert u dan van herten
Met tranen en geklagh:
Gedenckt aen mijne smerten,
En aen dien droeven dagh,
Daer ick den bitt'ren doot,
Heb om u sond geleden,
En God voor u gebeden
Doen ick aen 't kruys stont bloot.
8. Ick ben de Wegh en 't Leven,
De Waerheyt en Gods Woord.
Wilt u tot my begeven,
En dringht door d'Enge poort.
| |
[pagina 30]
| |
Ick ben dat ware Licht:
Al 't duyster moet verdwijnen,
Als mijne Son komt schijnen,
Toon ick een soet gesicht.
9. Treet dan met blyder Zielen,
Tot uwen Herder aen,
Die sal de sond vernielen,
En als kaf doen vergaen:
Hy sal u vreughd voor rou,
Met witte kleeders cieren,
En uwe Ziel bestieren,
Blijft ghy hem slechts getrouw.
|
|