Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Lof-sangh Mariae. Of, Lof-sangh Simeons.
DE Werreld tiert en raest.
De Werreld is verbaest.
De Werreld is vol plagen.
De Werreld is vol brand.
De Werreld moord en spant.
De Werreld is vol klagen.
De eene lacht en singht,
De ander schreyt en wringht,
Dus krieltet als de baren:
De Laccher Democrijt,
De Schreyer Heraclijt,
Die konnen niet bedaren.
‘Wie 's Werrelds doen belacht,
‘En op haer sotheydt acht,
‘Kan wijsselijcken leven:
‘Hy zieter kluyt op kluyt,
‘Der sotten malle Bruydt:
‘Hoe kan hem lagh begeven?
| |
[pagina 240]
| |
Al wat de Mensch bestaet,
Is sot of malle daed:
De Wijse schijnen Sotten:
Hy siet al watse doen,
De Sotten, Sotten voen,
Wie souse niet bespotten?
Een ander sit en weent,
Die 's Werrelds doen besteent:
En met bekreeten oogen
Siet hy al 't woest geraes:
De wijse schijnen dwaes,
Dus vint hy sich bedrogen.
Hy sietet al verdaen,
De deughd en eer vergaen,
Hy siet de liefde scheuren:
Hy sieter twist en strijd,
Bedrogh en bittre nijd,
Wie souder niet om treuren?
Dus gaen wy t'samen heen,
In lacchen en geween,
Soo slijten onse dagen:
Geluckigh die in maet
't Gelach en weenen laet,
En alles kan verdragen.
Een treffelijck gemoed,
Word niet als ebb' en vloed
Gehobbelt en gedreven:
Maer 't siet de Werreld aen,
Wat hoogh is ondergaen:
En soeckt een rustigh leven.
|
|