Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 237]

De klagende Herder en Herderinne,
Over de Steetsche dertelheyd van dat-men haere armoede in de dertele schilderyen bespot en ten toone stelt. Tusschen Hans en Trijn.

Stemme: Rosemond die lagh gedoocken, &c.

Trijn. WAer van daen, mijn trouwe Herder?
Hans. Ick koom soo stracx uyter stee.
Trijn. Hoe dus haestigh? Wildy verder?
Hans. Jae ick moet weer nae mijn Vee.
T. Ey ick bid, wat gaeter om?
H. Geyle Stee-luys driest en dom.

T. Herder blijf, ick moet u vragen.
H. Herderin, ick moet nu voort.
T. 't Sonnetje begint te dagen:
Herder, herder, noch een woord:
Hoordy niet hoe ons geslacht,
Van de Stee-luy wort belacht?

H. O gewis, haer dertelheden,
Walgen my tot in de ziel.
T. Wel mijn Herder, door wat reden?
H. 'k Sagh soo veel dat my misviel.
T. Strecken wy haer dan tot spot?
Of zijn wy dan mal of sot?

H. Saeghdy eens hoe datse proncken,
Met haer sijd' en licht gewaet.
T. Zijnse dan in weelde droncken?
H. 't Schijnt soo aen haer wulps gelaet.
‘Wie dat met zijn minder geckt,
‘Self zijn eygen schand' ontdeckt.

[p. 238]

 

'k Sagh een Harderin geschildert,

 

Als een wips en dertel beeld,

 

't Hayr zwaeyd' om haer kruyn verwildert;

 

's Had een lint met goud doorstreelt:

 

Met een hoed vol bloem getuyl.

 

‘Maeckt doch dese Bruyd niet vuyl.’

 

 

 

Stricken, quispels, perl en kanten,

 

En ick weet niet wat voor goed.

 

T. Wat doen doch dees lanterfanten?

 

H. s' Hebben Veders op haer hoed,

 

Schoenen, koussen, geel of bont,

 

Hovaerdye sonder grond.

 

 

 

T. Zijn wy niet de slechtste luyden,

 

Die het gantsche aerdrijck draeght?

 

H. Jae wy. T. Wat sal 't dan beduyden,

 

Datmen dus ons kleynheyt plaeght?

 

Moet dan onse sloverny,

 

't Doel zijn van haer hovaerdy?

 

 

 

H. Wy zijn wormen, arme slaven,

 

Die door hagel, mist en douw,

 

Dagh en nacht steets moeten draven,

 

Dick beslobt in hett' en kouw:

 

En in kamfas gedost,

 

Wroeten slechts om kleed en kost.

 

 

 

T. Salmen dus met Herders spotten,

 

Tegen alle aert en reen?

 

H. Zijn de Stee-luy dan geen sotten,

 

Datse speelen met die geen,

 

Die veracht wort en versmaet?

 

‘Hooghmoet wel te gronde gaet.

 

 

 

T. Wacht voortaen sulcks meer te plegen,

 

Of wy raecken op de been:

 

Wildy sien ons groote zegen,

 

Hoed het vee en komt met een,

 

In ons seer verachte kluys:

 

Toetst die met u prachtigh huys.

[p. 239]

 

H. Dan sult ghy geen Herderinnen,

 

Maelen voor u hovaerdy:

 

Breydelt doch u geyle sinnen,

 

Van dees valsche pronckery:

 

Praelt vry dat het God verdriet,

 

Maer spot met ons Herders niet.