Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Ut rosa inter spinas. Als een Roosken onder de Doornen.

Stem: Waerste Catharijntjen, Of, Phillis quam sich buygen.

LIeffelijcke Roosjen,
Met u suyver bloosjen,
Dat ons ziel bekoort,
Door soo menigh vriendlijck woort,
Als ghy door u soete voosjen,
Brenght ons soo veel vreughden voort.

't Roosjen dus verheven,

Beeld ons af het leven,
En ons broose staet,
Datter als een roock vergaet,
Datter ras wort wegh gedreven
Als 't sijn bloos en schoonheydt laet.

't Roosjen lockt ons oogen,

Daer door laes! bedrogen
Wort soo menigh kint,
Dat hem dit niet eens besint.
Want de schoonheydt leyt vervlogen,
Voor een blas en soele wind.

[p. 210]

 

Ey hoe frisch ontloocken,

 

Laes hoe droef gedoken:

 

Daelt het na den gront,

 

Dat noch stracx soo tierigh stont:

 

Mensch dit is tot u gesproken,

 

Dat ghy u hier spieghlen kont.

 

 

 

Al wat onse sinnen,

 

Vyterlijck beminnen,

 

Dat hout geene stee:

 

Soo doet oock de schoonheydt mee,

 

Maer de ware deughd van binnen,

 

Die sticht in ons heyl en vree.

 

 

 

‘Maer dat eenigh Roosjen

 

‘Met sijn suyver bloosjen,

 

‘Dat in doorens staet,

 

‘Dat door vyer noch zweert vergaet,

 

‘Dat sy ons een eewigh troosjen

 

‘Al ons hoop en toeverlaet.

Una dies peperit, conficit una dies.