Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Herder-Liedt Van Iacob en Rachel.

Stem: Coridon ontsteken. Of, Aertjen die is aerdigh.

WAer is trouwer minne?

Waer is trouwer hert?
Waer sijn trouwer sinnen?
't Sy in rouw of smert?
Als dees Herders deughden,
Die om d'Herderin,
Veerthien jaer verheughden,
In getrouwe min.

2 Hy gingh na de Heyde

Met een bly gelaet,
Rachel hem geleyde
Met haer soete praet:
Siet de Beesjens springen
In het Klaver-gras,
Hoort den Herder singen
Die vol vreughden was.

3 Ey wat soete dagen

Had dit Herder-kind:

[p. 177]

 

Die 't al kost verdragen,

 

Om die hy bemint.

 

Siet haer soet gesicht,

 

Waer in is te lesen,

 

Wat de Deughde sticht.

 

4 Wat al soete kuyren

 

Doet het tierigh Vee.

 

Iacob kost niet duyren,

 

Van zijn Galathé.

 

Siet haer Geytjens aesen,

 

Siet haer Lammers aen,

 

Die soo weeldigh graesen,

 

En by koppels gaen.

 

5 Hy songh menigh Lietjen,

 

Van des Heeren lof,

 

Op sijn Herders rietjen,

 

En van Hemels stof:

 

Rachel die vlocht Roosen,

 

Om haer Herders hoofd,

 

Iacobs lieflijck koosen,

 

Al haer pijn verdooft.

 

6 Noch wordt hy bedrogen,

 

In zijn trouwe min,

 

Lea neemt door logen,

 

Rachels legher in.

 

Iacob most noch slaven,

 

d'Ander seven Jaer,

 

Op der Heyde draven,

 

Om zijn weder-paer.

 

7 Maer een grooter zegen,

 

Was hem weer bescheert.

 

Iacob heeft verkregen,

 

Wat hy had begeert.

 

Rachel was zijn leven,

 

Rachel was zijn lust,

 

Godt heeft hem gegeven,

 

Daer zijn hert op rust.