Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStem: Onder een linde groen.
ICk sie den Dageraed,
Opstijgen uyter Zee,
Met een Roose-krans geciert,
Dies het Lieuwerck tiereliert,
En quinckeleert in vree:
Ick sie den Morgen-stond,
Soo vriendelijck en schoon,
Die met honigh inden mond,
| |
[pagina 171]
| |
Ons den koelen douwe jond,
En lieflijck stelt ten toon.
Vriendelijcke Dageraed,
Hert en siel ons open gaet,
Soo ras 't gulde hooft,
't Droef gesicht verdooft,
't Aerdrijck open doet,
Treckend' ons gemoet,
In een veel hooger staet.
2 Dat lieve Haentjen kraelt,
En weckt den tragen Mensch,
Die noch inden diepen slaep,
Vol gegeeuw en vol gegaep,
Leyt roncken nae sijn wensch.
Kraelt soete Beesjen kraelt,
En boodschapt ons den dagh,
Die haer gulde bloemen stroyt,
En de schaduw aerdigh ployt,
Met vriendelijcke lagh.
Lieffelijcke diertjens springt,
En des Hemels lof-sangh singht,
Met u helle keel,
Met u soet gequeel,
Weckend' ons tot lust,
Die niet word geblust,
Maer die in 't hert ons klinckt.
3 Ruysschende Beeckjen daelt,
En spreyt u silvre stroom,
Daer de tacxkens met haer vrucht,
Jancken na de blijde lucht,
Geswangert aen den boom.
Ey siet hoe 't Koetjen graeft,
En wauwelt in de wey,
Dus ghy soete dierkens aeft,
En weest Nymphjens niet verbaest,
In dese boomen-rey.
O ghy blonde Titan rijst!
| |
[pagina 172]
| |
En dees schilderye prijst,
En het schoone werck,
's Hemels aerdsche Kerck,
Waer een heyligh Man,
't Lof vertellen kan,
Dat hy met handen wijst.
|
|