Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme van den 100 Psalm: Ghy Volckeren des Aerdtrijcks al. Of, Christe ghy zijt dagh en licht. Of, Van Hemel hoogh.
DOe Sara sprack Tobias aen,
En vriendelijck sagh voor haer staen,
Doen schuylden, door een stille vloed,
Haer ooghjes in haer kuysch gemoet.
2 Mijn Bruydegom, mijn lieve Man,
Mijn troost daer ick van leven kan,
Mijn lieve vreughd, mijn soete min,
Ick open u mijn hert en sin.
| |
[pagina 62]
| |
3 Noyt heb ick door een geyle lust,
Gesocht, waer 't dertel hert op rust,
De tochten van een heete brand,
Ontroerden noyt mijn eel verstand.
4 Tobias evenwel bevreest,
Die maelde vast in sijnen Geest:
Hy vreesde voor een lastigh stuck,
Dat d'ander bracht in ongeluck:
5 De Engel, die vertroost' hem voort,
En sprack tot hem, Tobias hoort:
Wie sijnen Heer en Godt verlaet,
Die kroont niet recht den Echten-Staet.
6 Wie volght de lusten van de Jeughd,
En wentelt in des Werrelds vreughd,
En stooft daer in sijn Ziel en hert;
Die Mensch is wel in 't quaet verwert.
7 Die Mensch mach wel geleken zijn
By eenigh Vee of morsich Swijn,
Dat nae geen Toom of Reden hoort,
Maer in sijn vuyle lusten smoort.
8 Die sulcke dient een snoode Heer,
Hy wordt een slaef hoe langhs soo meer;
En krijght door al zijn woest getier,
Het beeld van 't aldersnoodste dier.
9 Maer eene die Gods Wet betracht,
Daer over heerscht geen boose macht:
Daer over heerscht geen sond of schand,
Maer erft den zegen in zijn Land.
10 De zegen Gods maeckt alles rijck,
Door zegen zijn wy Godt gelijck:
De zegen van des Hemels vreughd,
Baert in den vromen mensch geneughd.
|
|