Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Het daget uyt den Oosten, &c.
DE Son is al verdwenen, en berght voor ons haer licht.
De nacht schuyft haer gordynen, en toont een droef gesicht:
De nacht schuyft haer gordynen, haer gordynen.
2 De Dagh is om-geloopen, eylaes! met luttel winst,
Eylaes, vol ydelheden, met deughden alder-minst:
Eylaes, vol ydelheden, ydelheden.
3 Vol ydelheyd en weelden, vol dertelheyd en lust,
Vol woelery en slaven is ons gewaende rust:
Vol woelery en slaven, en slaven.
4 Bedeckt Heer ons gebreken, met u sneeu-witte Kleedt,
En suyvert onse smetten, met Tranen van u Sweet:
En suyvert onse smetten, onse smetten.
5 Wilt nimmermeer gedencken, al ons bedreven quaed,
Maer wilt ons Heere schencken, u zegen en genaed:
Maer wilt ons Heere schencken, Heere schencken.
6 Al schijnt ons hert te sluymen, treckt onse ziel tot dy,
Dat wy tot beter leven ontgaen dees slaverny:
Dat wy tot beter leven, beter leven.
| |
[pagina 44]
| |
7 De slaverny der sonden, des Werrelds trotse pracht,
Drijf heer uyt onse sinnen, in dese duystre Nacht:
Drijf Heer uyt onse sinnen, onse sinnen.
8 Geeft dat ons Ziel mach rusten, O Godt! in uwe schoot,
En dat wy soo verwerven, het leven uyt den doodt:
En dat wy soo verwerven, soo verwerven.
9 Dus laet de slaep ons strecken, tot saligheyd en deughd:
Op dat wy sien u klaerheyd, en u volmaeckte vreughd:
Op dat wy sien u klaerheyd, sien u klaerheyd.
10 Ten eynde wy verslagen, als Kinders mogen staen,
En sien des Vaders liefde, en sijne goedheyd aen:
En sien des Vaders liefde, 's Vaders liefde.
11 Ghy Christe zyt ons leven, ons Heyland en ons licht,
Stort over ons u zegen, en vriendelijck gesicht:
Stort over ons u zegen, ons u zegen.
|
|