Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[fol.  E3v]

By den Wijsen wortmen ge-eert.

Hic locus et Musis sacer est, et apolline dignus.

GHy die op de toppen van Helicon of Parnassus gestegen, en uyt de Borne der lieffelijcke Zang-Goddinnen den Nectar hebt gesogen, komt en vermaeckt u met dese lieffelijcke onthalinge. Hier is de plaetse daer de konsten geoeffent, daer de deugden geloont, daer de Hemelsche Melodye en 't snarenspel worden gegalmt, en waer Apollo met sijne Liere den hoogsten toon voert, dien de konst-Goddinnen met een verheuglijcke over-een-kominge na-volgen. Hier worden de kranskens en de lauwer-bladen gewoelt, en de lieflijcke kruydekens gepluckt, om te drucken om 'voor-hooft van hare konst-lievende Minnaers: een eere die meerder prickelt om in de goede wetenschappen voort te varen, als een Princen hooge schatten. Hier vliegtmen tot aen de Mane, ja boven de Sonne, ja men stijght met sijn gevleckte sinnen tot boven de Sterren, en men gaet met sijn lust-gierig breyn doorsnuffelen al de wonder-wercken Godes, daer mede geen ongeslepen verstand yets gemeen heeft. Hier

[fol.  E4r]

is de Tempel van Apollo, hier zijn de Heylige by-een-komsten, hier komt Iupiter selve om sich te vermaken, hier worden alle de deuntjes van de zedige liefde gequeelt, en de deughde wordt hier na hare waerdye verheven. Dit is de Hemel die haer de Oude Poëten versiert hebben, daerse in uyt-steeckende lust, souden leven: in 't korte daer de Wijsheydt soude geleert worden, etc.

Maer wieder is van Godt geleert,
Al vry een ander Godtheydt eert:
De konsten hebben haer vermaeck,
Maer wijsheyd is een ander saeck:
Sy komt niet uyt een klare vloet,
Van 't Paerd geslagen mette voet:
Maer daelt in 't hert van boven neer,
Door gunste van dien grooten Heer.

EY mocht ick Phoebi koets en Helicon bestygen,
Of op Parnassi kruyn by mijn geselschap staen:
Alwaer 't schoon dat ick sou nae mijnen aessem hygen,
Ick sou in 't heyligh Choor met haer ten dansse gaen.

Mijn hoofd soud zijn omwoelt met groene Lauwer-bladen,

Met Rooskens en met Palm en allerley cieraed:
Wy souden ons te saem in haren Nectar baden,
En drincken 't edel nat met opgehoogte maet.

Wy souden onse sangh verheffen na de snaren

En stellen onse Harp naer Clioos hoogh geluyt:
Ons' Dichten souden sich met hare Luyten paren,
En schatren hare vreughd met blyder keelen uyt.

Daer wordmen met den stroom van Pegasus begoten,

Daer springt een klare bron, daer schencktmen heylicht vocht,
Apollo hippelt voor, en dan de Speelgenooten,
Daer wordt de tijdt met konst en wijsheyd overbrocht.
‘Wie sich by Wysen voeght, en deughde soeckt te leeren,
‘Verkiest een sulcke schat die nimmermeer vergaet:
‘Sijn treffelijcke konst sal hem gestadigh eeren,
‘En cieren al sijn doen wat hy ter handen slaet.