Silvander (Jan Baptista Wellekens) 1658-1726

[p. 226]

Bijlage III

Contarini ed. 1598	Ingen	De With
p. 97	p. 77	p. 87
Ontbreekt, evenals in ed. 1599.	Die minnen wil moet hart en zinnen daar opzetten,	Die minnen wil moet hart en zinnen daar op zetten.
	De Min eyscht niemant half: en met een hallef Mens	De Min eischt niemant half: en met een hallef mensch
	Was 't Meysje niet gepayt.	Was 't Meisje niet voldaan.
p. 97	p. 77	p. 87
Ella Aristeo non ama, anzi te solo	Zy mint toch Eelhert niet, maar u tot stervens toe.	Zy mint doch Eelhart niet, maar u indien zy derft
Brama, ed addra; e tu lei deve amare	Gy moet haar weêr beminnen,	Nogh lange uw wedermin, 't is wis dat zy 't besterft.
E esserle pietose, e non crudele.	En niet zo stijf en stuur en eygen zijn van zinnen.	Wees eens mêwaerdiger: gy moet, gy moet haar minnen,
		En niet zo styf en stuur en eigen zyn van zinnen.
p. 102	p. 83	p. 93
Io, non sò, che mi dir, sempre d'amore	Ik weet niet wat zy praat; altijt praat zy van minne,	Ik weet niet, Matelief, wat ik haar steets hoor praten:
Costei mi parla, ed'io d'amor non sento	Van minne-brant en gloet,	Zy altyt praat van min, van minnebrant en gloet;
Fiamma che m'arda, e non sò ciò che sia	Zingt haren ouden zang, gelijk de Koekkoek doet.	Zingt haren ouden zang, gelyk de Koekkoek doet,
Questo tuo amor Dorina.	En ik voel vlam noch vonk, noch weet niet wat de min is,	En ik ken vonk noch vlam, noch iets van minnevlagen,
		Noch wat haar min is, waar ik haar steets van hoor klagen.
	Veel minder wat haar min is.
p. 105	p. 86	p. 97
Hò bionde anch'io le chiome, anch'io la fronte	'k Heb meê blont hayr dat kruyft om 't voorhooft hoog en glat,	'k Heb meê blond haar, tgeen krult om't voorhooft, hoog verheven;
Serena, e vaga, e vezzosette ciglia,	Twee oogen als den Hemel.	Twee oogen zyn my, als de hemel zelfs, gegeven.
Occhi ben lieti, e neri.
p. 108	p. 89	p. 101
Ontbreekt; wel in ed. 1599^1.	Moet ik de Boog en Pijl beproeven van uw Zoon	Moet ik den boog en pyl beproeven van uw zoon
	Op zulk een vreemde wijs,	Op zulk een vreemde wys, omdat ik, tot uw' hoon,
	Om dat ik altijt met de Pijlen op de rugh	Steets, wars van liefde, schuwde uw minnelyk vermogen,
	Liep ram'len door het Bos de Beesten achteraan.
		En altoos op den rug met kokers, pylen, bogen,
		Liep ramlen door het bosch, de beesten achteraan.
p. 110	p. 93	p. 105
Ti prego, Ersilia mia,	Leg af dees slechte kleederen,	.... ai! verlaat dees boeredracht,
Deponi queste spoglie,	Schiet uyt dees Boere dracht, en trek de rokken aan,	Schiet uit dees Py, en gordt die witgevormde leden,
E vestiti del proprio habito tuo	Waar in gy zult uzelfs	Zoo minnelyk, zoo eêl door vrou Natuur besneden,
Di boschereccia Ninfa.	Gelijken.	In 't maagdelyk gewaat, met sierselen verrykt,
		Op dat ge, Alwaarde, dus Alwaarde weêr gelykt.

1 Uit enkele toch nog ontvangen foto's blijkt dat 't citaat van Ingen p. 89 naar de Italiaanse ed. van 1599 kan zijn, zie noot 3 op mijn p. 198. Te zijner tijd zal Ingens vertaling met de ed. 1599 moeten worden vergeleken.