't Lof van Cupido

(1626)–E. Pels de Jonge– rechtenstatus



[pagina 63]
Sephalus Schalmey-Liedt,
Voys: Venus Godinne. Waer zijt ghy henen, ô mijn Amaril, Dat ghy soo langh verbeyt 't Is langh verscheenen dat ghy met u wil, Te comen hebt gheseyt, Alhier, alhier, met 'tWilt gevlockte Vee By u Lief, die alree, Elcke uyr dunckt een Iaer Dat hy op't bestemde niet Sijn beminde hier en siet, Vresent voor haer qualijck vaer.
[pagina 64]
Wat voor ghedachten comen my te voor, dat ick soo schrickich bin, Ick sal haer wachten, wie weet waer door Sy niet comt Veltwaerts in, 't Can zijn, 't can zijn, dat het haer wort belet, Of dat sy weydet met Eenich ander Harderin, Die sy niet wil dat weet Wie sy liefd', en 'tsekreet Veynst van haer trouwe Min. 't Can oock wel wesen, dat ghy weyden gaet Int Claverrijcke Velt, Dat sy door vreese, erghens stille staet, Voor den Wolf die haer quelt,
[pagina 65]
Wat is, wat is d'oorsaeck dat sy vertoeft, En haer Herder bedroeft, Soo sy haer verschuylen gaen, Om sien hoe ick my hou In't draghen haerder trou, Want ick kant niet verstaen. Comt Amarille, want die u verwacht, verlanght na u by sijn, Wilt doch wat stille, myne droeve clacht van d'onlyd'lijcke pijn, Verhoort en comt hier dryven heen V Lam'ren groot en cleen, Laetse weyden by de mijn En comt hier sitten neer,
[pagina 66]
Uwen Harder sal doch weer, t'Avont haer scheyder zijn. Al met der tijt.