't Lof van Cupido

Met verscheyde vrolijcke en minnelijcke deuntjens

[p. 38]

Droevige Ionghmans Claegh-reden, om dat hy verlaten is.

Stemme: Esprit que je sou spriez ofte: O nacgt jalourze nacgt

I.

Vaeck heb ick u mijn lief seer ootmoedich ghebeeden,

Om uwe wedermin, maer ghy blijft even hart,

Ghy spot altijt met my en ghy belacht mijn reeden,

Ghy seght dat ick om u noyt en leed eenich smart,

II.

Maer ghy sult nu haest sien dat ick helaes! sal sterven,

Om uwent wil alleen, want ick van pijn vergae,

[p. 39]

 

En can u wedermin lief niet langher derven,

 

Daerom ach schoone comt vertroost u minnaer drae.

 

III.

 

Soo ghy niet haestlijck comt, mijn leven sal ick enden,

 

Door dien den heeten brant mijn hartje gants verteert

 

O schoone, schoone comt, ach! wilt u tot my wenden,

 

En laet u strafheyt doch eens zijn van u ghekeert.

 

IIII.

 

Laet u wreetheyt wat af, laet uwen toorn wat sincken,

 

En comt by die u mint, verquicket doch sijn hart,

 

Of gheeft hem uyt den born uws ghenade te drincken,

 

Soo sal vergaen sijn pijn, en mind'ren syne smart.

 

V.

 

Ick weet dat ghy my saecht, u hart dat sou vermurwen,

 

Maer ick vrees dat ghy my niet soud' gekennen meer,

[p. 40]

 

Soo seer ben ick door pijn in mijn aensicht versturven,

 

En door de groote brant ick vlees en bloet verteer.

 

VI.

 

Soo langh een druppel bloet aen 'tdroeve hert sal wesen,

 

Soo langh en sal u slaef niet mind'ren syne trouw'

 

Noch sal voor u sijn goet, sijn lijf, noch bloet niet vresen,

 

Hoe wel ghy u soo straf toont tegen my Ioffrouw'.

 

VII.

 

Schept ghy so groot geneught in myne jammer clachten,

 

Dat ghy steets lacht en spot, wanneer ic claeg t'verdriet

 

't Gheen dat ick om u ly by daghe of by nachte,

 

So zijt ghy ô Iuffrou so veel eerwaerdich niet.

[p. 41]

 

VIII.

 

Gedenckt Iuffrou gedenckt, aen u voorgaende woorden,

 

Doe ic eerst by u quam, hoe ghy my trouwe swoert,

 

Dat ghy geen man als my begeerd', 'twelc yder hoorden

 

Waerom ist dat ghy dan met uwen eede boert.

 

IX.

 

Princes vaert wel, leeft lang in so veel lust en weelde,

 

Als ghy en ic te saem dickmael hebben ghepleecht,

 

Maer wacht u van so trots aen aer, want soo't verveelde

 

Sy soude van u sijn als ghy van my beweecht.

Al met der tijt.