Mengelzangen

[p. 154]

Aan den Dienaar van Mr. N.N. Op het branden van zynen Arm, en Been.

1.

Al 't gekarm Aan uw arm, Al 't geween,
Om uw been, Zullen haast geëindigd
zyn, Zénd maar tót uwen Gód Uw gezucht,
Door de lucht, En beveelt hem uwe
pyn; Gy zult straks verligting vinden, Van uw'

[p. 155]

 

heete', én zwaaren brand, Hy zal zélf uw'

 

wond verbinden, Door 't bestier van

 

's ménschen hand.

2.

Kruid, én zalf, Heelt maar half,

Zo de kunst, Door de gunst
Van omhoog, niet wordt gestérkt;
Médecyn Is venyn,
En de drank Maar een stank,
In het lyf daar zy op wérkt,
Zo des Hémels milde zégen
Zich by de artzeny niet voegt,
Och dan loopt ons alles tégen,
Hoe men arbeidt, zweet, én zwoegt.

3.

Gód voldoet Het gemoed,

Naar den wénsch Van een' ménsch,

[p. 156]

 

Die in druk, én droefheid zit;

 

Hy geneest, Die bevreesd

 

Voor den dood, In den nood,

 

Zyn' genaade om bystand bidt,

 

Wilt het hém dan overgeeven,

 

Mét een néêrgeslagen hart,

 

Hy zal u, myn lieve Stéven,

 

Haast verlossen van uw' smart.