Mengelzangen
(1717)–Andries Pels–
Auteursrechtvrij
[pagina 112]
| |
door vier Grooten In 't vryë Néêrland
opgeschooten.
 2.
Deez' Vlieger was van Frans Papier'
En had een' alamode zwier,
Omdat hy over al beplakt was,
Met geele Lélie, óf 't bekakt was.
3.
Op 't neusje boven stondt een' Zon,
Van klatergoud, zo tróts als 't kon,
Die zou, óf 't spul was in de vinken,
Als hélsvuur op een stókje blinken.
4.
Maar touw, en staert was bei' gehuurd,
Van makkers, uit eene and're buurt:
Het drommels warsnoer ging men haalen,
Al heel uit Keulen, én Wéstfaalen.
| |
[pagina 113]
| |
5.
De staert die kwam van over zeê,
Dies wierdt de Vlieger eind'lyk reê,
De Huurelingen, onverdrooten,
Die hebben hém toen opgeschooten.
6.
Monsieur, die 't al beschikken wou,
Die Baijevanger hielt het touw,
En 't spul begon heel wél te tieren,
Zo dat Monsieur zyn touw ging vieren.
7.
Het touw dat had by na geen bogt,
Zo vloog de Vlieger in de locht,
Dat hy uit veeler ménschen oogen,
Tót aan de zon toe scheen gevloogen.
8.
Maar ziet, daar kwam een dwarrelwind
Uit drie vier hoeken, dit verzind,
Een harde stooker kwam uit Spanje,
En de and're uit Duitsland, én Oranje.
9.
Veel Lieden waaren zeer begaan
Of deeze Vlieger lang zou staan.
| |
[pagina 114]
| |
Omdat hy al begon te zwaaijen,
Te zuizebóllen, en te draaijen.
10.
Monsieur zag dat het spél niet dógt,
En palmde wat hy palmen mogt,
Opdat al dit verhoeteld leut'ren,
Het heele spul niet zou verpeut'ren.
11.
Gelyk het in het einde ook blykt,
Hoe dat Monsieur nu staat én kykt,
Dewyl zyn' Vlieger, door dit mallen,
De staert is van het gat gevallen.
12.
Die nu kan weeten waar de val
Van deezen Vlieger weezen zal,
Die mag 'er aanstonds heen gaan peuren,
Om meê een stuk daar van te scheuren.
13.
Oorlóf Monsieur de Gouwe Tor;
Nu is jouw mooije Vlieger hor;
Begeerj'er wéêr een toe te stéllen,
Zo maak den staert van Fransche véllen.
| |
[pagina 115]
| |
14.
En schiet hem op, daar jy den wind
Wat béter voor jouw' Vlieger vindt,
Hier zou men, zonder sarmonyen,
Het touw dicht aan de hand afsnyen.
|
|
