Mengelzangen
(1717)–Andries Pels–
Auteursrechtvrij
[pagina 95]
| |
En veel gekakel voert, Dat deeze
tyd Vol kommer, twist, en stryd, Geen
dénken op het échte paaren lydt, Dat
die deez' droevige eeuw beleeft,
Elk aan zyn kruis genoeg te draagen
heeft, En dat men maar berooide kind'ren
 | |
[pagina 96]
| |
maakt, Als men nu in de fuik des
Huuw'lyks raakt.
 | |
2.Hoe deerlyk zou de schyn
Des gantschen Aardkloots zyn,
Hoe zou het gaan,
Nam élk uw' léssen aan,
Hoe troost'loos zou het laatste Schépsel staan?
De waereld wierdt wéêr lomp, én plomp,
Gelyk een Beijerd, als een ruuwe klomp,
Indien niet de één óf de and're vroome ziel
Dat schoon Gebouw in groot're eere hiel.
| |
3.Gy legt het op den tyd,
Ménschhaaters, als gy zyt,
Maar u verveelt
Dat wélgeschaapen Beeld,
Dat klein Heelal, daar 't weezen Góds in speelt.
| |
[pagina 97]
| |
Het is ligt voor een' kleine poos,
Is nu de tyd gevaarelyk en boos:
En schoon die bleef eléndig, droef, en slécht,
Waar vindt men tóch meer troost als in den Echt?
| |
4.Gy stort in 's liefstes schoot
Uw' klagten, in den nood;
Uw ongeluk,
Uw lyden, al uw druk
Wordt ligter door 't gezégend huuw'lyks juk;
Want, vindt zich de ééne wat te zwak,
Och! de and're neemt zyn deel van 't lastig pak,
En all' de vreugd die één heeft van hén tweên,
Is allen beiden éven zeer gemeen.
| |
5.Maar zo ge op 's waerelds goed,
Verliezend' hoop, en moed,
Op Kinders ziet,
En vreest voor hun verdriet,
Helaas, de schat, de rykdom is het niet;
Een goed genoegen is het al,
Want zyn uw' kind'ren vroom, schoon groot van tal,
Dénk dat des waerelds Onderhouder leeft,
Die ligt'lyk spys schaft daar hy monden geeft.
|
|
