Mengelzangen

[p. 65]

Op het verjaaren Van den Heer D^r.. Lodewyk Meijer.

1.

't Is Meijers heil'ge dag, waarom
wy hier vergaaren; Een Gedicht
moet 'er zyn; Want hy zal 'er zyn
Wyn Nóch Brood voor Vrienden spaaren:

[p. 66]

 

't Is tóch de slémp waarom wy hem verjaaren.

 

Die Poëet, O! die weet Het sekreet,

 

Daarom zo doet hy 't gaaren.

2.

En beurt het dat Spékjan, met bussen, en met lanssen,

Door Wilhem den Héld,

Uit zeê, én uit véld,

Slaat de Engelschen, en Franschen,

Zo dénken wy om 't jaar hier wéêr te schranssen;

Want rond uit,

Dat 's de buit,

En de bruid,

Waarom wy jaarlyks danssen.

[p. 67]

3.

Maar mist ons deeze hoop, mist ons die milde zégen,

Wat droefheid! wat raad!

Wél hei! wat een praat?

Daar leit niet aan gelégen:

Wie zou daarom een glas te minder veegen?

Weest verblyd,

Of hebt stryd,

Lacht, óf kryt,

Het Noodlót gaat zyn' wégen.