Mengelzangen
(1717)–Andries Pels– Auteursrechtvrij
[pagina 57]
| |
2.
Laat Fébus in het Mórgenrood
Zich met Aurora vry vermaaken,
'k Lég liever in myn Filis schoot,
En pluk de roosjes van haar kaaken.
3.
'k Misgun Jupyn zyn spytig Wyf,
Nóch Mars zyn Boeltjen uitgeleezen:
Dat Bacchus by zyn Céres blyv',
'k Wil liever by myn Filis weezen.
4.
Haar aanschyn my een hémel strékt;
Haare oogjes zyn my zonnestraalen:
Ach! als ze my dat licht onttrékt,
Verkwyn ik in een' nacht van kwaalen.
5.
Het rood Koraal is zonder glans
By 't geurig blós van haare wangen;
Myn ziel blyft in de goude krans
Van haar gekrulde lókjes hangen.
| |
[pagina 58]
| |
6.
Ze is altyd tót myn' min bereid;
Nooit heeft de haare my verdrooten:
Wat héb ik vaak al zoetigheid
In haare omhélzingen genooten.
7.
Die vreugd gaa nooit uit myn gemoed,
Nóch nimmermeer uit myn' gedachten.
Myn Filis, ach! hoe zoet, hoe zoet,
Is 't in uwe armen te vernachten!
|
|