De wereld binnen duizend jaer
(1859)–Hippoliet van Peene–
Auteursrechtvrij
[pagina 7]
| |
Eerste tooneel.
By het opgaen der gordyn ziet men eenen witten beer van den ysberg komen. Op 't voortooneel zynde laet hy eenen diepen zucht hooren op de maet van 't muziek. Vervolgens doet hy de rande van de plaets en verdwynt. Onmiddelyk daerna verschynen er verscheidene Kirghizsche jagers met pyken gewapend.
No 1. Koor van jagers.
Laet ons den beer zien optesporen.
Ach! sloeg het lot ons heden meê,
Zyn vel zoû 't onze sterk bekoren
Voor paletot of cache-nez.
Een stapken voorwaerts zonder beven,
Dan éen terug, de rangen digt,
Zoo wordt de beer vooruit gedreven
Tot dat hy dood ter aerde ligt.
Laet ons den beer zien optesporen
Ach! sloeg het lot ons heden mêe,
Zyn vel zoû 't onze sterk bekoren
Voor paletot of cache-nez.
(De beer verschynt op nieuw en komt regt op de jagers aen. Allen werpen een schreeuw uit en vlugten.)
| |
[pagina 8]
| |
Tweede tooneel.De Vorigen, VISIKOFF, ASTRAKHAN, gevolg.
visikoff.
By Sint-Nikolaes! patroon van al de Russen en de Kirghizsen! heb ik scheel gezien of schemeren my de oogappels! Vlugten voor een beer! een wezen dat ten minste zoo stom is als gy... Wat beteekent dat?
een jager.
Maer genadige heer overste...
visikoff.
Hy spreekt tegen, geloof ik. - Astrakhan! dat men hem morgen op zyne nuchtere maeg vyf honderd knoetslagen opdiene voor dejeuner. Men slepe hem mede. (De wachten maken zich meester van den jager.)
de jager.
Genade!
visikoff.
Hy vraegt genade... Wel nu, geeft er hem zes honderd. - Voort!! (De wachten vertrekken met den jager.) En gy, weêr op jagt... en brengt my den beer's vel of het uwe.
herneming van den koor.
(Zeer zacht.) Laet ons den beer, enz.
(Zy vertrekken.)
| |
Derde tooneel.VISIKOFF, alleen.
Zy mogen het aen myn goed humeur, waerin ik van daeg ben, te danken hebben dat ik hen allen niet heb afgeknoet. O! was Visikoff in zyn vies haer geweest... Mille millions de tonnerre!! Neemt geene attentie, 't is eene uitdrukking die ons van over den Pruth gekomen is, sedert de belegering van Sebastopol, en welke ik met | |
[pagina 9]
| |
voorliefde in myne conversatie meng, uit hoofde harer ronkende welluidendheid. Mille millions de tonnerre! (in t' verschiet ziende.) O sapristi! ... andermael eene uitdrukking van den zelfden oorsprong. Herhalen wy onze uitroeping. O sapristi! Wat zie ik daer?
| |
Vierde tooneel.De Vorige, FERNAMBOK.
fernambok.
Een man wiens thermometer tot twintig graden onder zero gezonken is... nog eenige graden lager, en ik verander in eenen yskegel... brrrr.
visikoff.
Wie zyt gy? Wat wilt gy? Van waer komt gy?
fernambok.
Gy ondervraegt my met 't air van eenen commissaris van policie. Zyt gy commissaris van policie?
visikoff.
Ik ben boijar.
fernambok.
Ha! ha! 'k en ken dat niet.
visikoff.
Nog eens, ik vraeg u wie gy zyt, wat gy wilt en van waer gy komt?
fernambok.
Ik zal u dit alles zeggen als ik myne natuerlyke warmte weder heb. Jongens! wat is dat hier koud. Waer is het naeste koffyhuis?
visikoff,
zeer bot.
Er zyn geen koffyhuizen in dit land.
fernambok.
't Is gelyk, wy zullen in het eerste het beste gaen. Ik voel de noodzakelykheid my door den moka en den cognac te doen ontdooijen... Maer jongens! wat is dat hier koud. | |
[pagina 10]
| |
visikoff.
Gy begrypt my dan niet?
fernambok.
Pardon, eerbiedwaerdige Rus, ik begryp u zeer wel. 't Is wonderlyk hoe ik wel de russissche tael begryp, vooral als men ze in 't vlaemsch spreekt.
visikoff.
Dan hebt gy my hooren zeggen dat er geen koffyhuizen in dit land zyn.
fernambok.
Geene koffyhuizen! ... Maer wat doet dan die wel gecoiffeerde en interessante klasse van jongelingen, tusschen den knecht en het meisjen, welke men garçons de café noemt?
visikoff.
Daer zyn er geene.
fernambok.
't Is juist geredeneerd. Als er geene... natuerlyk... dan moeten er geene... 't is klaer dat, gelyk de zon in myn land. Jongens! wat is dat hier koud!
visikoff.
Gy ontwykt myne vragen.
fernambok.
'k Geloof het wel; indien gy in myne plaets waert, twintig graden onder zero. Jongens! wat is dat hier koud! Wat doet men dan in dit land om zoo koud te zyn... Hebt ge geene zonne?
visikoff.
Dry maenden in 't jaer.
fernambok.
't Is wel weinig... ik zoû daer tegen petitionneren. Jongens! wat is dat hier koud! Ik vraeg eenen calorifeer, bezorg my eenen colorifeer of ik verstyf van onder tot boven... brrrr.
visikoff,
hem zyne kalebas gevende.
Daer, drink een' teug. | |
[pagina 11]
| |
fernambok.
O! dank! dank! Voorzienigheid verbeeld door eenen Kozak. Uw sniek is excellent, Kozak.
visikoff.
Ik ben geen Kozak.
fernambok.
't Is waer ge zyt Savoijard.
visikoff.
He!
fernambok.
Neen, neen, Boijar wil ik zeggen.
visikoff.
Ik ben overste der Kirghizs.
fernambok.
Ha! dat is wat anders, ik houd zeer veel van kirsch.
visikoff.
Kirghizs!
fernambok.
Ik respecteer er u niet te min voor, Kozak.
visikoff.
Kirghisz! mille millions! ... Scarowits Visikoff, Boijar en overste der Kirghizs.
fernambok.
'k Heb 't beet, 'k heb 't beet. Charles-Louis Visikop, Boijar en overste der Kir...
visikoff,
zeer bot het woord eindigende.
Ghizs!
fernambok.
Ghizs! zoo is 't. - Kozak, uw brandewyn doet my 't effekt van eenen gloeijenden kagchel tusschen myn beenen. Ik dank u. - Ik, ik ben Ignatius Fernambok, oud vyf-en-twintig jaren, gevaccineerd en ongetrouwd zonder kinderen, gewezen apothekersdiscipel by het vreemd legioen van Krimeën, byzonderlyk gelast met het manoeuvreren der clysteerpyp en geheel ten uwen dienste indien gy de noodzakelykheid van dat instrument moogt gevoelen, eerbiedwaerdige Kirsch... | |
[pagina 12]
| |
visikoff.
Ghizs!
fernambok.
Kirghizs! 't is zoo. Ik heb altyd den Kirsch in den mond, gy verstaet, de gewoonte...
visikoff.
En wat geleidt er u in deze afgelegene landstreek?
fernambok.
Indien ik een blagueur van franschman ware, ik zoû beginnen met u een liedje te zingen op 't air van: J'ai longtemps parcouru le monde,
uit Joconde, of een ander Ah! qu'il est doux de voyager!
uit les Diamants de la Couronne, van Auber. Kent gy Auber?
visikoff.
Neen...
fernambok.
Meyerbeer?
visikoff.
Neen, in zaken van beeren ken ik niets dan de witte.
fernambok.
Farceur van Kozak!
visikoff.
Kirghizs, mille millions!
fernambok.
't Is juist. - Jongens! wat is dat hier koud.
visikoff.
Gaet het nog lang duren? Wat geleidt u alhier?
fernambok.
De reiszucht, de eenvoudige reiszucht. Niets meer te doen hebbende met de... (hy doet teeken van de clysteerpyp te gebruiken.) sedert dat de Gealliëerden het kanon gebruikt hebben om Sebastopol te purgeren, is my de fantaisie overgekomen de natuer te gaen bewonderen
| |
[pagina 13]
| |
onder alle gedaenten, leelyke en schoone... ik ben met de leelyke begonnen, met u, en hier ben ik.
visikoff.
En wat is thans uw voornemen, jonge waeghals?
fernambok.
Eene schuilplaets te zoeken zoo spoedig mogelyk tegen uwe verwenschte luchtgesteldheid en vervolgens met de eerste gelegenheid uwen yskelder te verlaten.
visikoff.
Gy boezemt my belang in, jonge waeghals.
fernambok.
Gy zyt wel goed, eerbiedwaerdige kozak.
visikoff.
Kir...
fernambok,
hem nadoende.
Ghizs! ... 't is gekend.
visikoff.
Daer komt myn opperdienaer, hy zal u naer myne ijourte geleiden.
fernambok.
Gy zyt andermael wel goed. (Ter zyde.) Ik weet niet wat hy zyne ijourte noemt, maer 't is gelyk, die specie van redelyke dieren wonen toch zeker onder 't ys niet gelyk hunne medeburgers de witte beeren.
| |
Vyfde tooneel.De Vorigen, ASTRAKHAN, wachten.
astrakhan.
Genadige heer overste, de pligtige is in de gevangenis.
visikoff.
Goed, Astrakhan.
fernambok.
Ha! dat is mynheer Astrakhan! ... Het gaet goed, mynheer Astrakhan? ... Zoo veel te beter... Ik heb veel van u hooren spreken. | |
[pagina 14]
| |
visikoff.
Waerlyk!
fernambok.
Ja, ten tyde dat men klakken van Astrakhan droeg. 't Was zeer warm in den winter. Was dat van uw vel?
astrakhan.
Dat was 't vel van zekere dieren.
fernambok.
't Is 't geen ik u vroeg.
visikoff.
Astrakhan, geleid dezen jongen reiziger naer myne ijourte en geef hem al wat hy noodig heeft om zich te herstellen.
fernambok.
En zich te verwarmen. Bravo! bravissimo! Bis! bis!
visikoff.
Wat wil dat zeggen?
fernambok.
't Is eene manier van te zeggen dat gy myne goedkeuring hebt en dat ik nog wel een slokjen van uwen sniek zoû willen.
visikoff,
hem zyne kalebas aenbiedende.
Drink.
fernambok.
Hertelyk dankbaer! 't is als of er eene buize van den calorifeer in myn binnenste gelegd was en dat ik met den vapeur verwarmd werd.
visikoff.
Vaerwel, ik ga naer myne jagers. Astrakhan, zorg voor den jongen reiziger.
fernambok.
Astrakhan, zorg voor den jongen reiziger.
visikoff.
Ik hoop u by myne terugkomst weder te zien, jonge... van wat land zyt gy?
fernambok.
Ik ben Vlaming. | |
[pagina 15]
| |
visikoff.
Nu, ik hoop u by myne terugkomst weêr te zien, jonge Vlaming.
fernambok.
Gy zyt wel beleefd, oude Ko... (Visikoff beziet hem.) Oude Kir...
visikoff,
zeer bot en luid.
Ghizs! (Af met de wachten.)
| |
Zesde tooneel.FERNAMBOK, ASTRAKHAN.
fernambok.
Hy is zeer beminnelyk die oude Kozak. Zyn zy allen alzoo in dit land?
astrakhan.
Gewoonelyk.
fernanbok.
't Moet fel aengenaem zyn om hier met die lieden om te gaen. Komaen, oude Astrakhan, geleid my naer 't paleis van uwen meester.
astrakhan.
Naer zyne ijourte wilt gy zeggen.
fernambok.
IJourte! ijourte! wat is dat, zyne ijourte?
astrakhan.
Dat is zyne tente.
fernambok.
Eene tente, in alzoo eene koude... wordt-de zot? ... Sapperloot! ik vraeg een huis.. ik wil een huis... een huis of de dood.
astrakhan.
Men kent geene huizen in dit land.
fernambok.
O schepsels der primitieve tyden! Wat, ge kent geen | |
[pagina 16]
| |
huizen! maer dat is eene infamie, eene wraekroepende verzuimenis van uw eigen lichaem. Maer wat doet gy dan om gedurig in geene yskegels te veranderen?
astrakhan.
Wy hebben warme gefoereerde leerzen, warme vellenoverjassen, warme vellenmutsen, in onze ijourten warme vellenbehangsels, warme vellenvloertapyten en warme vellenslaepsargiën.
fernambok.
't Is te zeggen alle soorten van dingen van warme vellen, meubelen met haer op... 't moet proper zyn. 't Is gelyk, ik heb liever den plancher, den calorifeer, de geschilderde muren en het buffet van Le Café des Milles Colonnes.
astrakhan.
't Is een gedacht.
fernambok.
Zoudt ge 't denken? Welnu, voorwaerts, Astrakhan! (Men hoort in de verte 't geroep van: Oiaouk! Oiaouk!)
fernambok.
Wat beteekent dat geschreeuw van ysvogels?
astrakhan,
die naer 't verschiet gegaen is.
Wel, ik bedrieg my niet, 't is de vrouw van ons opperhoofd, de schoone Krabtowiska met hare slede.
fernambok.
Ha! duivels! eene schoone vrouw in deze landstreek! Dat is eene dwaling van de natuer; de natuer zal zich van landstreek bedrogen hebben. En die schoone vrouw heet? ...
astrakhan.
Krabtowiska.
fernambok.
Krabto... Hy is zeer schoon die naem voor 'nen ysbewooner. Maer indien ik vrouw ware en dat myn meetje my alzoo geheeten had, ik deed my spoedig her- | |
[pagina 17]
| |
doopen, uit eerbied voor de zeden. Lodoiska, à la bonne heure! dat is nog een naem dat, dat is Tartarsch. (Hy neuriet de marsch der Tartaren uit 't zangspel Lodoïska.) Maer Krabto... Krabto... wiska... Ha! foei!
| |
Zevende tooneel.De Vorigen, KRABTOWISKA in eene slede gezeten en voortgestooten door twee slaven. Zy rydt den ysberg af.
de slaven,
roepende.
Oiaouk! Oiaouk!
fernambok.
Oiaouk! dat wil zeker zeggen: Hu! Sies!
krabtowiska.
Houdt stil, slaven.
astrakhan,
voor haer gaende buigen.
Wat beveelt uwe genade?
krabtowiska.
Gy hier, Astrakhan!
astrakhan.
Bereid om u te dienen, hoog vermogende Boijarin.
fernambok.
Boijarin... dat heet eene Boijarin zulk eene creatuer.
krabtowiska,
Fernambok ontwarende.
Wat zie ik! O! wat schoon mensch! (Zy treedt uit hare slede.)
fernambok,
tegen Astrakhan.
Zeg eens, vriend, is dat de Krabto... in kwestie?
astrakhan.
Ja, hoe vindt gy ze?
fernambok.
Ik vind ze, ik vind ze... wel ik vind ze goed om in de menagerie in eene muite te steken nevens de andere wilde beesten.
astrakhan.
Zy is schoon, he? | |
[pagina 18]
| |
fernambok.
Verschrikkelyk!
krabtowiska,
die rond Fernambok gegaen is en hem van onder tot boven bezien heeft.
God! wat schoon mensch! Zyt gy een man?
fernambok.
Ik heb redenen om het te gelooven.
krabtowiska.
O! 't is dat ge zoo schoon zyt dat ik u voor een bovennatuerlyk wezen, voor een geest, voor een genie nam.
fernambok,
ter zyde.
Zy nam my voor een genie... my een apothekers discipel, wat domme misgreep! (Luid.) Neen, mevrouw, ik ben geen genie; ik heb nooit de pretentie gehad my daer voor uit te geven, gelyk het by velen de mode is. Ik ben een eenvoudige sterveling, die op dit oogenblik versteven is van de koude, en daer is mynheer Astrakhan die my in beerenvellen gaet leggen, tot ik ontdooi. Toe Astrakhan.
krabtowiska.
O! een oogenblik! Laet my dit bekoorlyk gelaet bewonderen, die schoone bruine oogen, dien fraeijen spitschen neus en die wel gemaekte leden.
fernambok,
ter zyde.
Ha! Sapristi! die wilde vrouw wordt gevaerlyk. (Luid.) Schoone beerin.
astrakhan,
zacht.
Zeg toch Boijarin.
fernambok.
Ha! ja... Schoone beerin, ik heb geen bekoorlyk gelaet, het is blauw van de koude; ik heb geene schoone bruine oogen, zy loopen en zyn rood van den wind, ik heb geenen fraeijen spitschen neus, 't is 'ne puî die op zyn gat zit, purper en half vervrozen; en wat myne leden betreft, ze zyn afgemat en ineengekrompen. Zie daer myn signalement, weinig of niet geflatteerd, dus... | |
[pagina 19]
| |
krabtowiska.
O! Verlaet my niet, schoon mensch! laet myne blikken zich nog een oogenblik in uwe aenschouwing verlustigen.
fernambok.
Maer gedoog, mevrouw de Beerin.
krabtowiska,
hem by de flankerts van zynen jas vastgrypende.
Och! schoon mensch!
fernambok.
Los, mevrouw! los. (Ter zyde.) Sakkerloot! Ga ik nu genoodzaekt zyn gelyk Jozef by 't wyf van Putiphar, mynen twien in den brand te laten.
krabtowiska.
Astrakhan, begeef u zonder uitstel naer myne ijourte, en dat men de schoonste en rykste pelteryen gereed make, het vier van sperrenhout doe branden en het vat rhum van Jamaïka ontsteke.
fernambok.
Rhum van Jamaïka... Gy hebt rhum van Jamaïka? dat gaet my.
krabtowiska.
Ga, Astrakhan.
fernambok.
'k Ga meê, Astrakhan. (Astrakhan groet en vertrekt.)
krabtowiska,
op nieuw hem by zynen flankert vastgrypende.
fernambok.
Och! blyf, schoon mensch.
fernambok.
Voor den duivel! ik zal haer toch mynen twien moeten laten en in alzoo eene koude. | |
Achtste tooneel.KRABTOWISKA, FERNAMBOK.
krabtowiska.
Waerom wilt gy my vluchten, schoon mensch? | |
[pagina 20]
| |
fernambok.
Vooreerst omdat het hier veel te koud is en vervolgens (ter zyde) omdat ik in 't geheele geene goeste heb om by u te blyven, Beerin.
krabtowiska.
Vervolgens?
fernambok.
Omdat gy my daer beziet met een paer oogen die... die my verschrikken. Ik ben deugdzaem, moet ge weten, zeer deugdzaem al ben ik apothekersdiscipel; ik heb nog maer éen mael in myn leven by mynen wete iemand tort gedaen en dan was het nog in zyne neering niet, 't was in zynen buik. Ik had hem een vierendeel jalap ingegeven voor 'nen pap van tapioka... en ik zoû niet willen dat uw man.
krabtowiska.
O! myn man is zoo schoon niet als gy.
fernambok.
Ik geloof het, maer dat is geene reden om hem... ook te doen gaen, mevrouw.
krabtowiska.
Hy is brutael, myn man, hy is leelyk, hy is morsig, en gy, gy zyt zoet van spraek, gy zyt schoon als een noorderlicht en gy riekt goed gelyk hars.
fernambok.
Merci, merci. (Ter zyde.) Heb ik het niet gezegd, Jozef by 't wyf van Putiphar.
krabtowiska.
Nr 2. Stemme: Zeg my waertoe dient het dan.
Ach! laet my u liefde schenken,
Wezen door my aengebeên.
'k Zal op éenen uwer wenken
Roebels strooijen voor uw schreên.
Kom, wil mynen angst verdryven.
Kom hier zitten, schoone vriend!
(Zy wyst op een stuk ys.)
Als myn hart van ys moet blyven
Zeg my eens waertoe 't my dient?
| |
[pagina 21]
| |
fernambok.
Mevrouw! als gy my hier nog vyf minuten houdt ben ik vervrozen.
krabtowiska.
Ach! gy blyft koel!
fernambok.
Verwondert u dat? twintig graden beneden zero.
krabtowiska.
2e Koeplet.
Schoon mensch, ach! heb medelyden
Met een arme Boijarin
Die nog nooit zich kon verblyden
In een woord van zoete min.
't Hart dat 'k voelde in my verstyven
Is door u ontdooid; o vriend!
Was 't vervrozen moeten blyven
Zeg, waertoe had 't my gediend?
fernambok.
Mevrouw! gy spreekt zeer wel voor eene Beerin, voor een Boijarin wil ik zeggen, en ik moet bekennen dat menige dames van onze groote steden geene betere liefde verklaring aen eenen jongeling zouden doen. Maer al deze schoone woorden zyn vruchteloos; zy kunnen myn hert niet raken, 't is veel te koud. Wat meer is, als ik apothekersdiscipel geworden ben, heb ik belofte gedaen...
krabtowiska.
Belofte van...
fernambok.
Ja, belofte van nooit vrouwen te beminnen (ter zyde) als zy zyn gelyk zy. (Luid.) 't Was eene conditie van myn diploma. Dus, bonjour!
krabtowiska,
hem vastgrypende.
Schoon mensch!
fernambok,
zich den twien lattende uittrekken.
Zy heeft mynen twien.
krabtowiska.
Hy laet my zyn wanbuis... O wee! | |
[pagina 22]
| |
fernambok,
in hemdemouwen.
O sakkerloot! 't is nu dat 'k verstyf. Myn twien! ... Geef my mynen twien... wyf van Putiphar, nummer twee.
krabtowiska.
Daer, ondankbare, neem hem, uwen twien. Maer ik zal edelmoediger zyn dan gy... ik zoû u kunnen laten verstyven op de baen... Doch ik wil het niet... ik wil niet dat gy venstyft, hoort gy.
fernambok.
Ge zyt wel goed. (Ter zyde.) Wat aerdig wyf! 'k had nog liever den Visikop met zynen Kir.... ghizs!!
krabtowiska.
Slaven, myn beerenvel. (De slaven brengen het vel uit de slede.) Kom hier, ondankbare.
fernambok.
Met plezier. (Zy legt hem het vel op den schouder.) Ha! 'k begryp het... 't is uw boernoes en ge geeft hem my voor Lord Raglan... 't Is zeer veel attentie... Ik dank u.
krabtowiska,
hem in 't vel duffelende.
Och! schoon mensch!
fernambok.
Gaet gy met 't beerenvel beginnen gelyk met den twien?
krabtowiska.
Neen, maer laet my u eens van naby bezien.
fernambok.
Bezie my, maer haest u.... 'k ben kran, he? Sakkerloot! waermede strykt gy uw hair? 't is gelyk sterke boter.
krabtowiska.
't Is walvischtraen!
fernambok.
Ha ja, de huile antique van uw land.
krabtowiska.
Kom, zet u in myne slede. | |
[pagina 23]
| |
fernambok.
En gy?
krabtowiska.
Ik zal my nevens u zetten.
fernambok.
Nevens my? ... Welaen, in God's naem! ... Sakkerloot! en de walvischtraen! ... Bah! ik zal veinzen hem niet te gerieken. (Hy zit in de slede by Krabtowiska.)
krablowiska.
Op weg, slaven, op weg!
de slaven,
met de slede voortloopende.
Oiaouk! ... Oiaouk!
fernambok,
insgelyks roepende.
Tjakko! Tjakko! (Zy verdwynen links.)
| |
Negende tooneel.JAGERS, regts opkomende met den dooden beer op stokken.
Koor.
Nr 3. Uit l'Étoile du Nord. De beer is gevallen
Gevallen door 't stael.
Wat eer voor ons allen,
En wat zegeprael.
Makkers, juicht.
Alles buigt
Voor den Kaisak; makkers, juicht!
Hoera! hoera! hoera! hoera! hoera!
Heisa! hola! ha!
| |
Tiende tooneel.De Vorigen, VISIKOFF.
visikoff,
links opkomende.
Houdt op! mille millions! en begint allen te beven, want myn hair ryst ten berge van gramschap en woede. | |
[pagina 24]
| |
een jager.
Genadige heer, de beer is...
visikoff,
zeer hevig.
Geen woord van den beer... ik ben het al genoeg, den beer... ik ben het tot over den kop, den beer. Zwygt en beeft of...
allen,
zeer sterk beginnende te beven.
Ja..... a.
visikoff,
het woord plotseling afbrekende.
Stil. - Weet gy wat er my gebeurd is? (Allen zwygen.) Welnu, gy antwoordt niet? (De jagers doen teeken dat zy niet durven.) Gy durft niet! ik geef u oorlof te durven, en ik hernieuw myne vraeg. Let op: Weet gy wat er my gebeurd is?
allen,
bevende.
Neen, heer!
visikoff.
Ik ben bedrogen, verraden, gehoond. Uwe hoogvermogende Boijarin, myne aengebedene vrouw, de schoone Krabtowiska....
allen.
Krabtowiska?
visikoff.
Is ontvoerd geworden door eenen ellendigen vreemdeling, eenen snooden verleider, eenen afschuwelyken apotheker, dien ik gelaefd heb met mynen sniek en die om my te beloonen myne gryze haren... (tegen een jager) heb ik gryze haren? (de jager knikt van neen) , die myne roste haren onteerd heeft. Daer zoo even heb ik de rampzalige slede aengehouden, waermede zy zeker myne wraek wilden ontvlugten. Men gaet den pligtige alhier geleiden, ten einde hem de straf te doen ondergaen welke hy voor dergelyke misdaed verdiend heeft. Daer is hy.
| |
[pagina 25]
| |
Elfde tooneel.De Vorigen, FERNAMBOK, wachten.
fernambok,
tegen twee wachten die hem by den kraeg hebben.
Maer laet my, om den duivel! los, beeren in menschenvel. Koor.
Nr 4. Aria. Geen genade voor den schelm
Die uw naem bezoedeld heeft.
Schriklyk zal ons wrake wezen.
't Is zyn laetst uer dat hy leeft.
fernambok.
Ik vraeg het woord, ik vraeg my te verklaren.
visikoff.
Zwyg, gy hebt u al genoeg verklaerd... aen myne vrouw.
fernambok.
Maer 't is juist daerin dat ge mis zyt... Zy is 't die my ontvoerd heeft.
visikoff.
Krabtowiska is er onbekwaem toe. Gy hebt haer misleid door uwe schoone woorden. In uw land zyn zy er niet gierig over, over schoone woorden. Gy hebt by u zelven gezegd, haer zoo lief en zoo bekoorlyk ziende: Zie daer eene vrouw die ik de myne wil noemen, die ik aen hare pligten van deugdzame echtgenoote wil ontrukken. Want myne echtgenoote is deugdzaem, ja Krabtowiska is deugdzaem. Zy heeft nooit de gedachte gehad iemand te beminnen tot zelfs haer man niet. Haer hert is tot hier toe koel gebleven voor de liefde.
fernambok.
'k Weet wel, 't was vervrozen, zy heeft het my ge- | |
[pagina 26]
| |
zegd, maer 't schynt dat myne tegenwoordigheid madame ontdooid heeft.
visikoff.
Mille millions! gy durft het bekennen.
fernambok.
Ik beken niet met al, vieze kop die ge zyt. Ik zeg dat myne tegenwoordigheid uwe Krabtowiska heeft doen gevoelen dat zy een hert heeft.
visikoff.
Gy lastert hare deugdzaemheid. Gy, gy zyt het die ze verleid hebt.
fernambok.
Als men zulke dingen durft zeggen... Neemt gy dan Fernambok voor een morsig dier van uwe soort? Maer uwe Krabtowiska, vriend, is eene afschuwelyke creatuer, die in staet is u den lust te benemen nog ooit eene vrouw te bezien.
visikoff.
Dat is te veel! Hy voegt de beleediging by het verraed. Jonge schelm, het is uw doodvonnis welk gy daer uitspreekt.
fernambok.
Myn doodvonnis! Allez toe, Kozak! geen nesteryen. Ik wil wel wat lachen, maer...
visikoff.
Visikoff lacht nooit.
fernambok.
't Is mogelyk, gy zyt daer meester van, maer als ge beestigheden begint te vertellen...
visikoff.
Visikoff vertelt geen beestigheden.
fernambok.
't Is ook al wel; bonsoir, ik trek er uit.
visikoff.
Blyf, wy gaen het kort trekken. | |
[pagina 27]
| |
fernambok.
Zoo kort mogelyk, als 't u belieft, want 't is hier veel te koud.
visikoff.
Wy gaen u spoedig expediëren.
fernambok.
My expediëren! naer myn land?
visikoff.
Neen, naer de andere wereld.
fernambok.
He! wat, naer de andere wereld! Maer ik verzet my daer tegen. Ik wil naer de andere wereld niet geëxpedieerd worden. My expediëren!
visikoff.
Op eene zeer eenvoudige wyze; wy gaen u in eenen yskegel veranderen.
fernambok.
In eenen yskegel!
visikoff.
't Is de straf welke wy de schakers van jonge vrouwen in ons land doen ondergaen.
fernambok.
Maer ik heb niet met allen geschaekt; ik reclameer, ik protesteer daer tegen. My in eenen yskegel veranderen! Wat canailje van volk is dat hier.
visikoff.
't Is het werk van vyf minuten; de tyd om u tusschen eenige ysklompen te zetten en u te laten vervriezen.
fernambok.
Ik wil my niet laten vervriezen... Ik ben veel te jeugdig... Zet my liever in eene serre of in eene broeikas... Maer tusschen ys... Neemt gy my dan voor 'nen kabeljauw of 'nen schelvisch die uit de myne komt.
visikoff.
Al genoeg gepraet. Komaen, in 't ys, in 't ys!
de jagers en de wachten.
In 't ys! in 't ys! (Twee jagers vatten Fernambok by
| |
[pagina 28]
| |
den kraeg, houden hem te midden van 't tooneel staen, terwyl anderen ysklompen halen welke zy rond hem op een stapelen.
fernambok.
Help! help! schelms! spietsboeven! deugenieten! Koor.
Nr 5. Aria uit Ferdinand Cortez. Welaen,
Hy moet er aen,
Dat zal hem leeren,
U onteeren;
Welaen,
Hy moet er aen,
Hy moet in ys vergaen.
fernambok,
half in 't ys.
O God! ik voel myn lyf
Zyn waremte al verliezen,
Ach! 'k ga vervriezen,
Och jongens! 'k word al styf.
KOOR.
Welaen,
Hy moet er aen,
Dat zal hem leeren,
U onteeren;
Welaen,
Hy moet er aen,
Hy moet in ys vergaen.
| |
Twaelfde Tooneel.De Vorigen, KRABTOWISKA.
krabtowiska.
Laet af! laet af! genade!
visikoff.
Geene genade.
krabtowiska.
Heb medelyden... | |
[pagina 29]
| |
visikoff.
Geen medelyden. (tegen de Jagers) Voleindigt uw werk.
(Zy zetten Fernambok eenen laetsten ysklomp op het hoofd op zulke wyze dat hy geheel in eenen yskegel veranderd is.
fernambok.
Ach! schelms, schelm van Visi.... (Hy kan het woord niet eindigen).
visikoff.
Hy heeft er gestaen.
krabtowiska.
Ellendige! ik alleen was schuldig.
visikoff.
Welnu, ondeugende echtgenoote, ziedaer, beween dien yskegel, het is uw vervrozen minnaer, het is 't begin van uwe straf... en wat de reste betreft, ik ga u voor het overige uwer dagen zonder water of brood in eene ysspelonk doen opsluiten.
krabtowiska,
tegen den yskegel.
Schoon mensch! schoon mensch! ach! vergeef my uwe dood.... maer als het u kan vertroosten, ik zal eeuwig op u denken en u beminnen al leefde ik nog duizend jaer.
visikoff.
Sleept die slechte vrouw naer de eerste ysspelonk de beste, en mogt zy er vervriezen gelyk haer eerlooze verleider. Gaet.
krabtowiska.
Visikoff! Visikoff! Gy zyt een barbaer... neen, gy zyt geen barbaer, gy zyt een monster.
visikoff.
't Kan my niet schillen. Voort! voort! by de andere beesten. (de wachten geleiden haer weg. - tegen de
| |
[pagina 30]
| |
jagers) En gy, Mille millions! om Visikoff te wreken, springt, zingt en drinkt op de gezondheid van den ysman.
(Hy geeft hun zyne kalebas.)
Koor.
Nr 6. Uit l'Étoile du Nord. Laet ons klinken,
Laet ons drinken,
't Hert verheugd
Eens goed geteugd.
Sniek is 't leven,
Hy kan geven
Kracht en moed
En warem bloed.
Zingt,
Springt!
Ter zyner eer een dronk,
Een sprong,
Hoep!
Joep!
(De jagers dansen en springen rond den yskegel. - Tafereel.)
einde van het eerste tafereel.
|
|