Vyfde tooneel.
THYL, alleen.
Ja, knip maer toe... Neem u in acht dat gy zelf in de knip niet gevangen wordt, oude lapper van versleten broeken! die zich vermeet, op zyn vyf-en-zestigste jaer wel gemeten, verliefd te zyn op een onschuldig hartje van achtien jaren. Als of de liefde kon bestaen tusschen eene mand met oude vodden en een man die niet dan van zyn jicht en hoest kan spreken. Ho! myn plan heb ik reeds hier, en dezen avond zullen wy lachen of myn naem is geene Thyl Uilenspiegel. Welaen! laet ons intusschen eens overleggen wat hy my daer al te doen heeft gegeven. Eerst een knappen wolf te snyden uit dit stuk laken... goed, dat zal wel gaen... vervolgens deze mouwen in dien rok te gooijen en de kraeg er boven op te zetten... Dat is niet moeijelyk; en eindelyk fyn en met korte steken te naeijen zonder dat men myn werk ziet... O dat zal van zelf gaen. - Werk naerstig, zei hy my ook... werken is zalig, zei 't begyntje en zy deedt niets. De lust bekruipt my om te doen zoo als 't begyntje. - Kom! kom! wy zullen maer eens zien. -
(Hy kruipt op de tafel en zet zich aen 't naeijen.)
Zorg dat men uw werk niet ziet, zei hy. - Welnu! hy zal moeten goede oogen hebben die eene steke zal kunnen zien.
(Hy neemt een stuk laken en bedekt er mede 't werk waer aen hy bezig is.
Eerste couplet.
N.o 7. stemme: Van het kwezelken.
Sa! jongen, naei maer vlytig
De naeld doet wonderheên.
Maekt zy de broek aen een.
Voor scheur is er geen deerenis.
En naei zop lang er garen is.
Auteursrechtvrij