Princeliicke deuiisen

[p. 17]

III. Secum feret omnia mortis.

Gódts Sone, die sich self voor ons heeft willen waghen,
sal oock al dat in ons sterflick is met hem draghen.

O groote goetheyt Godts, dat sijnen eyghen Soon
Sich selven tot de doot voor onslie heeft begeven!
Het sterven sonder end was onsen rechten, loon,
Maer wij zijn door sijn doot gheraect aen't eeuwich leven.

[p. 18]

 

O groote goetheyt Godts! de Doot is self gestorven,

 

Wanneer Godts eenich Soon, het leven van ons allen,

 

Ghestorven is de doot, daer wij zijn in ghevallen.

 

Had hy sijn bloet ghespaert, wy waren al bedorven.

DE metalen Slang die Moyses in de Woestijne oft wildernisse opgherecht heeft, als blijct wt het eenentwintichste capit. van Numeri, wiens afbeeldsel oft teeckening cracht hadde om te genesen, alleen door het aensien, al de ghene die in stervens noot waren door het bijten van de vierighe ende seer schadelicke adders, beteeckende daer beneffens oock het Cruys ons Heeren Iesu Christi, mitsgaders onse Salichmakinge ende verlossinghe van de eeuwighe doot.