Princelijcke deuijsen
(1563)–Claude Paradin, Gabriel Simeon–
Auteursrechtvrij
[Folio 154v]
| |
croont serpent bijtende in sijnen steert, met dese woorden: Fato prudentia maior: daer door bewijsende dat hoe wel die influencie des hemels int eerste verheuen heeft deze vrome princesse om te wesen dochter van soo machtigen vader ende moeder als waren die Hertoghe van Vrbini, ende mijn Vrouwe van Bouloignien, ende oock nichte van een soo grooten Bisschop als gheweest is die Paeus Clement die seuenste van dien name, ende daer toe huysvrouwe van soo grooten, machtighen, onuerwinnelijcken ende vromen Prince, als was Heyndrijck Coninck van Vranckrijck, die tweede van dien name, ende moeder van soo schoone Coninclicke kinders: nochtans haer wonderlijcke eerbaerheyt, weselijcheyt, ende paciencie, heeft haer soo wel weten te regieren nae den tijdt, dat sy is eene vande gheluckichste, meest beminde, gheachte, ende ghepresen Conighinne, die oyt in Vranckrijck gheweest is. |
|
