Princelijcke deuijsen
(1563)–Claude Paradin, Gabriel Simeon– Auteursrechtvrij
[Folio 83v]
| |
[Folio 84r]
| |
merckende op eenen tijt hoe dat Damocles zijnen plaisanten gheck oft pluymstrijckerGa naar margenoot+ hem wter maten seer prijsende was van zijn hoflicheyt, rijcdom ende alderhande Conincx gewade: ia soo seere dat hy ten laetsten seyde dat hy hem hielt te wesen de gheluckichste mensche die oyt geboren was, heeft hem den Coninck gheantwoort in deser manieren: Damocles aengesien dat het leuen dat ick leede v soo wel behaecht, wilt gy eens proeuen mijn geluck ende mijn fortuyne? Iae ick Heere seyde Damocles, ist dat v belieft. Die Coninck heeft terstont gereet doen maken een seer costelicke ende schoone coetse, ouerdect met seer costelicke tapijtserien, ende ooc doen decken veel bufetten, verciert met schalen ende vaten van goude ende siluer seer constich ghedreuen ende gegraueert. Voorts heeft hy hem geordineert veel schoone ionge pagien, om te staen rontsomme die tafel daer Damocles aen was geseten, al gereet om te doene dat hy henlieden soude beuelen. Noch waren daer oock geleyt welrieckende dingen, hoeykens van bloemen, ende veel welrieckende reucken. De tafel was gestoffert met seer delicate ende leckere spijse: so dat Damocles hem liet duncken dat hy de geluckichste mensce vander werelt was tot dat de Coninc beual datmen een bloot ende scherp sweert hangen soude met de punt nederwaerts recht bouen | |
[Folio 84v]
| |
het hooft van desen geluckigen sot aenden solder vast gemaect alleenlick met een hayr wt eens peerts steert. Damocles siende hem seluen in soo merckelicken perijckel, alle zijn ghenoechte ende gheluck is hem verleet gheweest, soo dat hy zijn oogen niet meer was op slaende, om te aenmercken die schoonheyt vande schoone ionghe pagen, oft die groote costelicheyt ende conste van des Conincx tresoor ende siluerwerck, noch en hadde gheenen lust meer om te eten van die lieflicke ende leckere spijse: Soo dat hy die hoeykens van bloemen liet vallen ter aerden, ende ten laetsten soo badt hy den Coninck, dat hy hem soude willen ontslaen van desen spele, niet meer begheerende in dier manieren geluckich te wesen. Int welcke die Coninck ghenoech te kennen gaf, datter gheen gheluck oft voorspoet en is, daer en is ooc altijts weder vreese voor oogen: sonderlinghe als sy verstaen wordt van tsorghelick sweert vande wrake Gods, dat altijt is hanghende aen een cleyn draetken, bouen die armen sondaers. |
|