Princelijcke deuijsen

Ardua deturbans, vis animosa quatit.

[fol. 53v]

Om te comen ten eynde van sware ende treffelijcke saken, ende van stouten aenuanghe, soo en behoeftmen niet dan eenen goeden wille, die coragie ende die nersticheyt. Twelcke die oorsaeke is dat die aernts comen te dooden die herten, nederuallende tusschen haerlieder hoornen, slaende metten vlueghels tot datse die ooghen⁺ vol stofs hebben (twelcke sy vergadert hebben in haerlieder pluymen) ende ten laetsten doen vallen van bouen af vanden rootsen, dat sy den hals breken ende doot vallen.

+ Plinius.