niet-ww rest (van het gezegde)
Het begrip gezegde stamt uit een ‘logische’ ontleding, die elke zin splitst in een onderwerp en een gezegde. Het eerste is ‘het zinsdeel dat de zelfstandigheid noemt (of verwijst naar de zelfstandigheid) waaraan wordt toegeschreven wat in het gezegde wordt uitgedrukt’ (Haeseryn e.a. [1997]: 1131). Het tweede ‘is het centrale zinsdeel. Men kan het beschouwen als de kern van de zin, waarop de andere zinsdelen betrokken zijn’ (Haeseryn e.a. [1997]: 1119).
Allebei de definities zijn semantisch en tegenover syntaktische vormdefinities dus m.i. verwerpelijk.
Zie gezegde en koppelww.
Auteursrechtelijk beschermd