Beatrijs. Dramatisch verhaal der middeleeuwsche legende volgens den tekst van het Haagsche handschrift
(1925)–Herman van Overbeke–
Auteursrecht onbekend
[pagina 23]
| |
[pagina 25]
| |
Van ergens ver uit een eendelijk, stil, afgelegen klooster, groeit aan in den avond het zachte geluid van het kleppen vóó het lof.
| |
[pagina 27]
| |
Sereen komt aangroeienderwijs de voor- en tegenzang aanzweven van kloosterzusters, die bij wijze van aanvang van het lof het antifoon aanheffen:
Regina Coeli laetare.
Alleluia.
Quia quem meruisti portare
Alleluia.
Resurrexit sicut dixit.
Alleluia.
Ora pro nobis Deum.
Alleluia.
V. Gaude et laetare Virgo Maria,
Alleluia.
R. Quia resurrexit Dominus vere,
Alleluia.
| |
[pagina 29]
| |
De Abt.
Van dichten comt mi cleine bate.
Die liede raden mi dat ict late
Ende minen sin niet en vertare.
Maer om die doghet van hare,
5[regelnummer]
Die moeder ende maghet es bleven,
Hebbic een scone miracle op heven,
Die god sonder twifel toghede
Marien teren, diene soghede.
Ic wille beghinnen van ere nonnen
10[regelnummer]
Een ghedichte, god moet mi onnen,
Dat ic die poente moet wel geraken
Ende en goet ende daer af maken,
Die nonne was seer subtijl van zeden;
20[regelnummer]
Men vint ghene noch heden,
Die haer ghelijct, ic wane,
Van zeden ende van ghedane.
Dat ic prisede hare lede,
Sonderlinghe haer scoenhede,
25[regelnummer]
Dats een dinc dat niet en dochte.
Ic wille u segghen, van wat ambochte
Si plach te wesen langhen tijt:
Int cloester daer si droech abijt,
Costersse was si daer,
30[regelnummer]
Dat seggic u al over waer:
Sine was lat no traghe,
No bi nachte no bi daghe.
Si was snel te haren werke;
Si plach te ludene in die kerke;
| |
[pagina 30]
| |
35[regelnummer]
Si ghereide tlicht ende ornament
Ende dede op staen alt covent.
Dese ioffrouwe en was niet sonder
Der minnen, die groot wonder
Pleecht te werken achter lande.
40[regelnummer]
Bi wilen comter af scande,
Quale, toren, wedermoet;
Bi wilen bliscap ende goet.
Den wisen maect si oec soe ries,
Dat hi moet bliven int verlies,
45[regelnummer]
Eest hem lieft ofte leet.
Si dwingt sulken, dat hine weet
Weder spreken ofte swighen,
Daer hi loen af waent ghecrighen.
Meneghe worpt si onder voet,
50[regelnummer]
Die op staet, alst haer dunct goet.
Minne maect sulken milde,
Die liever sine ghiften hilde,
Dade hijt niet bider minnen rade.
Noch vintmen liede soe ghestade,
55[regelnummer]
Wat si hebben, groot oft clene,
Dat hen die minne gheeft ghemene:
Welde, bliscap ende rouwe;
Selke minne hetic ghetrouwe.
In constu niet gheseggen als,
60[regelnummer]
Hoe vele gheluux ende onghevals
Uter minnen beken ronnen.
Hier omme ent darfmen niet veronnen
Der nonnen, dat si niet en conste ontgaen
Der minnen diese hilt ghevaen.
| |
[pagina 31]
| |
Den geheelen duur der handeling is Beatrijs, of zij die haar vervangt, in de sakristij aanwezig in de bestendige wake.
|
|