De rymwercken

Een gebedlied,
om
Een gelukkige Reyze te Waters.

1.

Ik zier Huys, noch Dorp, noch Stad,
In 't midden van dit woeste Nat;
Waer ik mijn' oogen heenen sla,
't Is Luch en Water, voor en na:
Maer 'k zie, hoe God zig maekt bekent
In 't een en 't ander Element!

2.

De Luch, en alles wat zy baert,
Daer zig de Blixemgloet vergaet,
Daer zig des Donders woonplaets vint,
De Voetsterwieg van Storm en Wint,

[p. 256]

 

De Hagel, Sneeuw, en haer geslacht

 

Is Hem bekent, en in zijn Macht.

 

3.

 

De Zee, hoe breed, hoe wilt zy is,

 

De Afgrond, en de Duysternis,

 

Het diepste van des Aertrijks schoot

 

Staet voor Hem opgedaen en bloot,

 

De Baren gaen soo als by wil,

 

Dan ongestuymig, dan weer stil.

 

4.

 

Ik zie, hoe by doet Son en Maen

 

Met ongelijke stappen gaen,

 

Hoe dat baer luyster wort bevlekt:

 

Als met een Ronwkleet overdekt:

 

Ik zie't, en zie het met genot,

 

Want, denk ik, dit alleen doet God,

 

5.

 

Hy was het, die de Roode Zee,

 

Als met een beytel, splijten deê;

 

Daer Jacobs Zaet door heenen trok;

 

En zich ontsloeg van 't vreemde Jok:

 

Hy deê de schromende Jordaen

 

Al aerzelend te rugge gaen.

 

6.

 

Ach God! bewaer ons dan voor Nood,

 

'k Ben maer een handbreed van de Dood;

 

Een plank, die tusschen beyden leyt,

 

Maekt maer alleen het onderscheyt;

 

Dat ik niet mede wend' getelt

 

By, die de Dood heeft neer gevelt.

 

7.

 

Maer uwe Goedheyt is een Wal,

 

Die sterker is als al 't getal

 

Van Winden, Stormen, 't zaem gerot:

 

En uw' Barmhertigheyt, ô Got!

[p. 257]

 

Die hooger als de Hemel is,

 

Is dieper als de Duysternis.

 

8.

 

Als gy zijt Stuyrman van het Schip,

 

Soo vrees ik geen Tempeest of Klip;

 

Want als de Heer maer spreeken wil,

 

Straps swijgen ail' de Winden stil,

 

Op dat zijn algebiedent Woort

 

Souw werden van de Zee gehoort.

 

9.

 

Breng ons aen het gewenschte Land;

 

Op dat wy mogen naderhand

 

Verkondgen, wie dat was de Heer,

 

Die ons geleyde heen en weer:

 

Een Schilt der Vroomen, op wiens last

 

Lucht, Hemel, Zee en Aerde past.