De rymwercken

[p. 214]

Wyns oorsprong, en verscheyden aert.

1.

Genoeg met winken, hemmen;

't Sa Buyrman, hef eens op:

Wat doet dit Volk met stemmen?

Indien het niet roept, Tap,

Set dan uw Keelen open,
En laat het binnen loopen,
By achtendeels van stoopen;

't Verlicht een swaere Kop.

2.

Vrouw Druyfje was mijn Moeder,

En Wierp my aen den Rhijn:

Japhet, mijn oudste Broeder,

Mogt gaerne by my zijn:

Noach, mijn eerste Vader,
Beminde my noch nader;
Hy riep zijn Volk to gader,

En doopte my de Wijn.

3.

Doe ik mijn eygen Voogt was,

Reysd' ik de Weerelt deur:

Al wat verlept, verdroogt was,

Kreeg weer zijn oude Fleur;

Ik deed' den Borger Singen:
't Geboerte deed ik springen:
Van al, die met my gingen

Was 't minst een rijk Monsieur;

4.

Aen 't Dansen quam de Krepel;

Hy Sprak, die eerst was Stom:

[p. 215]

 

En, sonder een Pollepel,

 

Keerd' ik de Harten om.

 

Geest gaf ik aen Slechten,

 

En Bloodhart deed' ik Vechten;

 

Dat Krom is, quam ik Rechten;

 

Dat Recht is, maekt' ik Krom.

 

5

 

Al, die maer by my quamen,

 

Die kregen van den Bruyt;

 

Ik opende mijn Kraemen,

 

En deelde giften uyt:

 

Een Wambais, dat wel paste,

 

Des Avonds voor de Vasten,

 

Voor Hospes, en voor Gasten,

 

Gevult met soet Geluyt.

 

6.

 

Maer ik vertrok ten lesten;

 

Als nodig in mijn Landt:

 

Ik gaf het al ten besten;

 

Men stak mijn Huys in brandt.

 

'k Wierdt in mijn buyk gestooten,

 

Mijn bloet dat wierdt vergooten;

 

Al, die daer afgenooten.

 

Die sprongen uyt den Bandt.

 

7.

 

Ik maek u Erfgenamen

 

Van 't geen 'er overschiet:

 

En schraep ik weer wat 't samen,

 

'k Vergeet u daerom niet.

 

Wilt dan geen Ouden spaeren,

 

Want ik fal alle Jaeren

 

Weer Nieuwen Wijn vergaeren:

 

Werpt dan uw Sorg in 't Riet.