De rymwercken

Tot den Heer N.N. Te gast genodigt zijnde.

1.

Dat my Jupijn quam noden

In 't midden van de Goden,

Ik wed', ik dronk, noch at;

Veel min, soud' ik om 't Sommen,

Schoon ik by Venus sat,

Sijn ouden Rug eens krommen.

[p. 202]

 

2.

 

At waeren's Hemels Salen

 

Vervult met Gulde schalen,

 

Met Blydschap, en Gelach;

 

Al sag 'k 'er Nector stroomen:

 

'k Zouw seggen; Jupijn, ik mag

 

By dan Kanaille niet komen.

 

3.

 

Je benr een Hoerejager,

 

Je hebt soo meengen Swager,

 

Als hayren op je hooft:

 

Om een nacht by te slapen,

 

Hebje de eer ontrooft

 

Aen, 't geenje hadt geschapen.

 

4.

 

Cupido een jongen,

 

De Roê noch nauw ontsprongen;

 

En wat is toch zijn Moêr?

 

Een Schoon Wijf: mais aureste,

 

Een uytgebruyde Hoer?

 

Die alles geeft ten besten.

 

5.

 

Ziet Bacchus bolle Wangen

 

Eens op zijn schouders hangen:

 

En wat geeft ons God Mars,

 

Met zijn verwoeste Degen?

 

Al sag hy noch soo bars,

 

Ik set 'er een Besemstok tegen:

 

6.

 

Apoll' met negen Muyzen,

 

Die 't Bakhuys van Meduyzen

 

Gelijkennen in all's;

 

Hy mag'er wel op roemen:

 

Al sat ik op mijn hals,

 

Ik souwse niet durven noemen.

[p. 203]

 

7.

 

Saturn, Neptuyn, en Fris.

 

Dat sulk een boose Meer is:

 

Mercuur, der Guyten Tolk,

 

Met Pluto, en Vulcanis,

 

En al dat Klootjesvolk:

 

Daer Elk meent, hy de Haen is.

 

8.

 

'k Lach eens met je Geslachten,

 

Je Godtheyt, en je Machten,

 

Waer op je snort soo breet:

 

ô Goden, van vermogen!

 

Je bent, gelijk je weet,

 

Uyt Nasoos poot gesogen.

 

9.

 

'k Vind by de Aardsche menschen,

 

Daer 'k u niet voor sou wenschen;

 

Hier sit men aen den Disch

 

Met Juffers en met Heeren;

 

Hier leert men vleesch, en Visch

 

Met glasen Wijn lardeeren.

 

10.

 

Hier maekt men duysent geuren,

 

Hier singt men uyt den treuren,

 

Op Maetslag van 't Gebiet;

 

En naerstigheyt in 't Schenken;

 

Daer j' als een Hondtsvot sit,

 

En past op Junoos wenken.

 

11.

 

Geveynstheyt is gebannen:

 

Muzijk van Pint, en Kannen

 

Vervroolijkt onse Borst:

 

Ons hart springt in de zetel,

 

Niet anders als een Worst

 

Doet in een warme Ketel.

[p. 204]

 

12.

 

Geen van Ons, die met rimplen

 

Sijn Vreugt soekt te bewimplen;

 

Naer elk leyt op zijn plat;

 

Ons Voorhooft en ons' Zinnen

 

Sijn beyde even glat;

 

't Een buyten, 't ander binnen.

 

13.

 

Hier sit ik by't Geselschap,

 

Daer 'k vaek met in Duël stap,

 

Soo 'er een storm te doen

 

Op Haesen, of Konijnen,

 

Of rompen van 't Kalkoen,

 

Of borsteloose Swijnen.

 

14.

 

Hier kan men aerdig leeren

 

De Kunst van Transformeeren;

 

Niet in een Swaen, of Stier;

 

Of sulk soort van Grimassen;

 

Men maekt van Kaes, alhier,

 

Scheepskielen tot Pynassen.

 

15.

 

Van 't Brood een Barthlomeeuwis,

 

Die sonder veel geschreeuw is;

 

Al wert zijn Lijf gevilt,

 

Van Bouten, Spijkerbooren.

 

Hier temt men't woeste Wilt

 

In 't Rypark van Tailjoren.

 

16.

 

Noch duysent andere Dingen;

 

Daer 'k nu niet van wil singen;

 

Want kreegj'er of de weet;

 

Je souwt wel ruylen willen

 

Je Donder voor een Scheet,

 

Je Blixem voor twee Billen.

[p. 205]

 

17.

 

Vaer wel dan, Messieurs Goden,

 

Malkandren niet te noden;

 

Houw jy de Hemel in:

 

Wy blieven hiet beneden;

 

Wy zijn hier, naer ons zin,

 

Te wonder wel te vreden.