|
| |
| |
| |
Phrenetique toesang van een, Die alle zijn vyf Zinnen verlooren heeft.
Stemme: Ostez, luy la Soutant.
Ik die uyt 't Rijk van Ondren
Op mijnen Toethoorn bromm',
En door 't gegalm der Wondren
Den Prins Astolph maek stom;
Ik die uyt 't Rijk van Ondren
Soo Jupiter zijn Blikken,
En Donder neerwaerts kleunt,
Daer elk zig sterk voor kreunt,
'k Schijt, in de plaets van schrikken,
Dat Lucht en Aerdboom dreunt.
Laet 't Vuyr re voorschijn komen,
Strax wert mijn yver gram:
Of dan Vulkaen hier quam,
'k Souw voor zijn gloet niet schroomen;
Maer blaekren zelfs zijn Vlam.
Laet AEool stormen spillen,
| |
| |
Al zijn Geblaes sal 'k stillen,
Of dan de een of d' ander
Der Zeegoôn speelt de haen:
'k Sal als weleer Vulcaen
Den stormenden Scamander,
Hem in zijn Hol doen gaen.
Of Pluto mé wouw grauwen,
Quyt raekt' hy Prozerpijn:
De Helhond sal, in schijn
Van Vrintschap met zijn klauwen,
My nedrig, vriendelijk zijn.
'k Wed Mars zijn Swaerd in schede
Die na mijn Weezen scheen,
Of 'k joeg, als Diomeed dêe,
Hem voor den Drommel heen.
Sal houd' en dat met reên.
Laet Bacchus 't Bakkers snoeren,
Ik jaeg hem door een vyer.
'k Lag met Vrouw Junoos pralen;
| |
| |
'k Prael over meer dan Mans,
't Minnen heeft hier geen kans.
Laet Pallas haer nooyt pijnen,
Want raek ik eens aen 't grijnen,
'k Grijn slimmer als de Droes.
'k Lag met uw' hondert handen,
Want zoo ik maer eens gaep,
Strax vliegt gy door mijn tanden,
Dat men geen nagel raep'.
Laet haer de Goon bedaeren,
En heerschen in haer Hof;
Want die 't my maekt te grof
Mael ik zoo kleyn als stof:
Pan mag zijn Snater snoeren,
Want wood' hy zijn Gebiet
Ook buyren Bosschen voeren,
'k Bragt al zijn doen tot niet.
Laet Satyrs Ryjen danssen,
| |
| |
Want soo der een maer was,
Die tegens my wouw kanssen,
'k Vild' hem als Marsius.
Tot wien ik weersin hadd';
'k Gaf haer een Kas vol linden,
En een schop voor haer Gat,
De sneegst' der Toverhoeren,
Maekt my de moet noyt dol;
Of raekse maer mijn schoeren;
'k Druk haer den Balleg vol.
De slimst' der Barrekijkers
Moet voor mijn gramschap vliên;
Want die my 't hooft komt biên,
(Schoon 't schuym der Starrekijkers,)
Laet ik mijn Globus sien.
Swijg van Achilles machten,
Want was hy snel van voet,
Ik sneller van Gedachten,
Van Voer, van Hand, en Moet.
Laet Ninus Babel stichten,
| |
| |
'k Acht Cyrus voor een kint;
Die voor een vrouw most swichten,
Schat ik veel min als wint.
Laet Caeser buyten staen,
Die na sijn Burgerkrijgen
Door 't Moordmes wiert verdaen.
Praetme nu van geen Helden,
Daer van men heeft gedicht;
'k Ban haer uyt Oor en Licht,
En wil haer naem niet melden;
Mits ik voor niemant swicht.
| |
Prince.
Prince, laet doch mijn Reden
En acht het voor geen waen,
Dat ik, uyt Zinloosheden,
Blind u uw Moeder baerde,
Doof in de Weereld bracht,
't Voelen had weynig kracht,
Smaek was van geender waerden,
| |
| |
'k Wensch u 't Gevoel te geven,
Dat u de Doof heyt vlied',
Dat uw Reuk noyt zal sneven,
Zoo lang gy Smaek geniet.
Wilt gy dan 't Oog verlichten
Door zuyvre gloet der Wijn;
't Gevoel door Taerten stichten;
Niemant zulks leet zal zijn.
Wilt slechts de Reuk bedenken,
Met zoetheyt graeg Geriek:
('t Zy dan voor Pool, of Griek)
Wellust voor 't Oor wy schenken,
|
|
Auteursrechtvrij