De rymwercken
(1709)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 58]
| |
ter bruyloft van Theodorus Koning en Caecilia de Wit.I.
Wel wat dunkt u Maet, zouw 'k schrijven;
Of wil ik het laten blijven?
Schrijf al, zeyd' hy, daer's een pen.
Maer ik opend' elk de snater,
Dat 'k wil schryven van een Water,
Dat ik zelver niet en ken.
II.
Dog daer leyt niet aen bedreven;
'k Hoef aen niemant tol te geven:
Blindlinge raekt men dikwils 't meest.
En zoo 't Vaersje niet wil deugen;
'k Zal wel zeggen, al is 't leugen,
'k Was zoo dronken als een beest.
III.
Of mijn Vrienden dan al rasen,
En verdoemen al de Glasen,
Dat en is al niet met al,
'k Zal 'er niet een woord op zeggen;
'k Houw veel meer van by te leggen:
Beter dronken noch, als mal.
IV.
'k Zouw zoo wel mijn tijd vermallen,
Met zoo veel van Wijn te kallen,
Daer 'k van Water spreeken moet;
En Neptuyn zouw 't qualijk nemen,
| |
[pagina 59]
| |
Dat ik van de Wijn bleef temen,
't Welk mijn Toon verandren doet.
V.
'k Zal altoos wat hoog beginnen;
't Is een Koning, die mijn zinnen
Spelen doet op deze gril;
En 't gemoet van dezen Koning
Is were zoo, dat hy zijn woning,
In Sicilien hebben wil.
VI.
Schoon ik niet en heb gevaren,
En geen kenner ben van baren,
Neemt nochtans van my deez'les;
Dat gy moet, om 't Pad te leeren,
Door twee Zuylen heen laveren,
In de Engt' van Hercules.
VII.
Of 't nu al is voorgenomen.
Honderd duyzend zoute stroomen
Houden u nochtans geboeyd:
Maer indien g' op stuk wild letten,
Moet g' uw' Koningsmast op zetten,
Die in Lijfland is gegroeyd.
VIII.
Daer mee moet gy henen zeylen:
'k Weet, uw oogmerk zal niet feylen;
Als de Mast slegts niet en breekt,
't Welk niet ligtlijk zal gebeuren,
't Schip dat zouw veel eerder scheuren,
Alsze valk in 't midden steekt.
IX.
'k Moer Sicilien ook vermanen:
Koning komt met Witte vanen,
't Schijnt de koegt die zoekt verdrag;
Hy wilt't met geweld niet winnen,
| |
[pagina 60]
| |
Laet hem op mijn woord maer binnen:
Hy zal al doen wat hy mag.
X.
Wel ik vind my niet bedrogen;
Na ik zien kan aen haer oogen,
Is zy daer zoo vreemd niet van;
Maer zy wil haer noch wat weeren;
Houd u als een Man met eeren,
Die al by zet, wat hy kan.
XI.
Zy heeft ook al vreemde Schepen,
En daer by noch vreemder grepen;
Agt uw' Vyand niet te slecht:
Want gy zult zoo haest niet zeggen,
'k Zie mijn Vyand onder leggen,
Of dan volgt eerst 't swaerst' Gevecht.
XII.
't Water is niet zonder vrezen;
Door d' ondiept' moet 't slimmer wezen,
Als dat van het Mallegat:
Doch, die na Venetien varen,
Zijn gewent op zulke baren,
Als van 't malle Mallegat.
XIII.
Vaert dan heenen zonder schromen;
En, wanneer gy zijt gekomen
Op het lang gewenschte strand;
Springt dan uit op, dese Kusten;
En wanneer het u zal lusten,
Ga naar voetnoot* Plant uw Standaerd in het Land.
XIV.
Maer om 't middel wel te raken,
En een goede Vrêe te maken.
| |
[pagina 61]
| |
Vrienden, hoe zouw dat geschiên?
Koning kom, ik zal 't u zeggen:
Als de Roervink is gaen leggen,
Zulje wel haest vrede zien.
XV.
Wilt gy dan nog wat schermutzelen,
En somtijds wat komen futzelen,
Na mijn oordeel, kat kan gaen:
Maer zoo hevig aen te vallen
Altoos op de zelfde Wallen,
Dat en kan ik niet verstaen.
XVI.
Koning, zoo gy wel wilt Sluyten,
Ga naar voetnoot* Laet dan de Getuygen buyten;
Spreekt Haer eens allenig aen:
Zegg', 'k zal deelen, maekt maer vrede:
'k Zal den Scepter, en gy mede
Voeren, g'lijk als Zon, en Maen.
XVII.
Ha! 't is Vrede tusschen beyden,
En 't wort tijd ook om te scheyden,
'k Zal het sluyten met mijn digt:
'k Ben ter wereld gantsch geen waeker;
'k Zeg voort 't lest, ô Vredemaeker,
Weest gedankt voor uwen pligt.
XVIII.
'k Wensch u Bruyd, na zoo veel Slaegen,
Dat gy Koningen moogt dragen:
En al zijnze zonder kroon;
Cromwel zouw zijn cor wel geven,
Dar hy met dien naem mogt leven,
Wat hy heeft alree den Throon.
|