De rymwercken

[p. *6r]

Op de Rymwercken
Van den Heere, en Meester,
Aernout van Overbeke.

LAat Griecken, en Romeynen,
By Grooten, en by kleynen,

Vry stoffen op de Geest,

Die eertijdts is geweest,

In hun Doorlugtige Ouden;
Gewisselijk zy zouden,

Wanneerze in dezen Tijdt

Te voorschijn quamen, blijt,

En dubbel vrolijk weezen;
Dewijlze, op nieuw verreezen,

De Geesten zouden zien;

Indienze niet (misschien)

Nog grooter Geesten zaagen:
Die op der Gooden Waagen,

In deeze Tyden, hier,

Met Aengenamer zwier,

In Geest, en Boerteryen,
Vast om de Lau'ren stryên.

Wie Overbeek dan ziet,

Ziet van de Minste niet:

Maer, een, der meeste Geesten;
Die op, de braefste Leesten,

Zijn Digten heeft geschoeyt;

Zoo lang die Kunst dan bloeyt,

[p. *6v]

 

En Ernst, en Boertig digten

 

Bestraelt zijn door de Ligten

 

Der Son, en bleeke Maen;

 

Zal deeze Luciaen,

 

En Nederduytsche Digter,

 

Door dit zijn Werk, te Ligter,

 

Een Flackus zijn genoemt,

 

Gekeurt, en hoog geroemt;

 

Dewijl zijn geestig Schryven

 

Zal in geheug'nis blyven;

 

Vermits zijn Geest, en Stijl

 

Den Leezer, onderwijl

 

In 't Leezer, zoo zal treffen;

 

Dat elk hem zal verheffen.

 

Dus blijft zijn Naem, vergroot,

 

Onsterflijk na de Doodt.

 

 

 

K.P.V.

[p. *7v]

M^R. AERNOUT van OVERBEKE