doe ick hem mijn Psalm-boeck toesondt, nae dat tot mijnent een blijde inkomst van sijn Hoogheydt van Bon komende, in sijn Ed. presentie was gesongen, en dat door my selfs, om dat daer niemant zijn stem toe wilde leenen, waer op sijn Ed. my 2 à 3 dagen daer na alle sijn wercken vereerde.
BEleefde Heer, doe gy my laestmael singen hoorde,
Waer in mijn keel schier smoorde;
Om dat 'er niemant scheen
Genegen tot de Prins, of vrolijck om 't gemeen.
Dacht ick niet sonder schaemt, heeft Zuylichem gevallen,
In dit onaerdigh mallen,
Dat was het niet, ô neen!
Maer eyghen heusheydt heeft dien Heer toen overstreên.
Hy die by Vorsten is gewoon Musijck te hooren,
Leent nu aen ons sijn ooren,
Men heeft wel geele Peen
Met Pastenake sus, op 's Princes disch geleên.
Dat meer is uwen Joost komt hier, en is geladen
Met u geleerde blaeden;
Ick heb, seyt ick, mijn vrient
Met mijn sang eer een bock, als so een boeck verdient.
[pagina 191]
[p. 191]
Verdient! gantsch niet, maer 'k hebt, en danck de gunst uw's Heeren,
Die my wil wijsheyt leeren,
En hier uyt doen verstaen,
Waer dat elck Vaers een tel, een stap, of draf moet gaen.
Danck heb, maer om my niet hier te verhovaerdigen,
Soo neemt van my onwaerdigen,
Dit Psalmen-boeck ter handt,
Wel eer van my gerijmt, op dat gy naderhandt
Altoos kondt cijff'ren (soo mijn dicht bet quam te rijsen)
Auteursrechtvrij