Geestige wercken

Mijn antwoort op 't voorgaende gedicht.

1.

WEl wat zeg j' ondanckb'ren eter,

Dat ick u zoo slecht onthael?
Hebt ghy oyt u leven beter,
't Huys genut uw avondt-mael?
Trap ick u wat op de toonen,
Denck niet, dat ick spijtig schijn,
'k Kom u wederom beloonen,
Voor u vaers, niet voor uw' wijn.

2.

Ghy moogt my met recht bedancken;

Want ghy beet in 't vleesch zoo taay,
Doe ghy 't zap der wijngaerd-rancken,
In zwolgt, als een dorre Kraey,
Dat ick schier met al mijn ving'ren,
Kraeuwde mijn bedroefde kop,
Doe ghy met mijn vleesch gingt sling'ren,
En een volle kroes daer op.

3.

's Morgens vond ick gansch geen zuyvel,

En ick keeck vast na mijn broot,
'k Grijnsde als de baere duyvel,
Daag'lijx tegen 't morgen-root,
Doe ick van 't gebraân, 't gebacken,

[p. 90]

 

Niet met alle vinden kon,

 

En geen stof meer om te kacken,

 

In mijn heele huys en von.

4.

Doe riept, ghy lang aen den beecker,

Taptse eerst vol beste bier,
'k Dacht, wat bruyd me dien Ap'teecker,
En ghy dronckt 'er doe wel vier,
Ja al quam een brouwers ketel,
Storten in uw' drooge borst,
Ghy bleeft zitten op uw' zetel,
Met een ongesliste dorst.

5.

Neen, ghy wist zeer fraay te toonen,

Dat ghy waert ons aller baes;
Daerom komt ghy my beloonen,
Voor mijn vette Stolckse kaes;
Maer mijn leck're Rijnsche wijnen,
Maeckten u 't hooft als een veêr,
En uw' licht hart zonder pijnen;
Daerom lust u nu niet meer.