Geestige wercken

[p. 16]

Den Indifferente.

1.

ICk heb belooft mijn Lief altoos te volgen;
Maer nu sy heeft de grootsheyt ingeswolgen,

Werdt ick groots als sy:

Wat scheelt het my, s' is niet meer mijn Vriendinne,
Die boven my meer andere kan beminnen;

Maer verkiest s' 'er twee,

Ick neem 'er ses: Sy valt wat licht van sinnen,

En soo doe ick meê.

2.

Nu schep ick lust in rotsen, rennen, vliegen,

Hy moest vroegh opstaen die my sou bedriegen:
Want 'k ga vroegh ter Jacht,
En werdt het nacht, ick houdt met Bacchus bende,
Sijn Tonne-salf versterckt mijn moede lenden,
'k Slaep gerust, en stil,
Cupido kan ick als een Geck versenden,
Of 't was in April.

[p. 17]

3.

't Is waer, ick heb u liefde vaeck gepresen,

U byzijn plagh mijn Hemelrijck te wesen;
Maer dat 's gedaen.
Waer schort het aen? Walcht u het dagelijcks eten
Soo seer, dat ghy my daerom kost vergeten?
Stinckt het nu als Loock,
Dat eertijdts waren kostelijcke beeten?
Wel, my dunckt het oock.

4.

Nu ghy u Winckel set voor and'ren open,

Daer ick alleen contant plach in te koopen,
Segh ick, 't is niet wel:
'k Leen dan mijn El niet langer aen een ander,
Elcks goedt weêrom, wy scheyden van malkander,
Schoon ghy klaeght om 't seerst,
Weet dat ick sonder reden niet verander:
Want ghy deed het eerst.

5.

Nochtans soo komt het nooyt in mijn gedachten,

Dat ick u Waer sou t'eenemael verachten;
Doch dit is 'er of:
Uw' beste stof, door dickwils te ontvouwen,
Heeft hier, of daer een stoot, of neep gehouwen;
Maer 'k vergeet dees ramp,
Wijl ick in Linnen handelde, en Vrouwen:
Daer meê zijn wy kamp.

6.

Ey, neemt een voorbeelt aen het Vee, en Menschen!

Plant eens de Noormans daer sy selver wenschen,
Set s' in Napels neêr;
Ick wed m'er weêr in 't kort sou seggen hooren,
Brengt ons ter plaetse daer we zijn gebooren.

[p. 18]

 

't Paert, het domme beest,

 

Wil niet voorby de kroegh, in spijt van spooren,

 

Daer 't is wel geweest.

7.

Wel, dat ick mijn Vrysters eens liet loopen,

En setten 't hert voor Lydia weêr open;
Soud ghy van uw' zy
Uw' vrijery met and're wel verleeren,
En achten meer mijn woorden als haer sweeren?
Seght maer neen, of ja:
Want welck van beyden dat ghy sult begeeren,
'k Volg u altoos na.