Geestige wercken
(1678)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
2.Leght de Goden in een schael,
'K weegh meer als sy altemael;
Ick behoef geen speer, of deegen;
'K steeck geen specie in mijn sack;
| |
[pagina 2]
| |
'K ben om Vestes niet verleegen,
Naeckt te zijn geeft meer gemack.
| |
3.Gaen mijn mackers eens te gast,
Wat is daer al spoocks aen vast,
Sonder Junoos besten tabbert;
Wil Iupijn niet met haer gaen,
En soo hy sijn kraegh beslabbert,
Moet hy 't sommen laten staen.
| |
4.'k Loof dat Pallas niet en at
Soo s' een koussebant vergat;
Venus heeft een flaeuwt gekregen
Van verstoortheyt, slechs om dat
Mars haer had verkeert gereegen:
Somma, altijdt schort 'er wat.
| |
5.
Bachus, Phebus, zijn wel naeckt;
Maer geen van haer tween vermaeckt:
d'Eerste is een kalv're Maeck'laer;
Maer haer vleesch deught nucht'ren niet:
d'Ander is een vuyle kaeck'laer,
En ontdeckt al wat hy siet.
| |
6.Sie 'k op vee, of menschen neêr,
Elck bemint my even seer,
Want ick ben de Godt der Liefde,
't Zy 'k haer gaf noodtsaeck'lijck quaet,
't Zy 'k haer voor een nacht geriefde,
Niemant, die mijn dient, verlaet.
| |
7.'t Roockt altoos op mijn Altaer
Of 't een klomp van AEthna waer:
Rocken, koussen, onderbroecken,
Hangen op voor wapen-tuygh:
| |
[pagina 3]
| |
Oock bebloede rotte doecken;
Maer dat offer valt wat ruygh.
| |
8.
Lucifer heeft wel geleert
Dat sijn Rijck door my vermeert:
'k Offer hem veel duysent zielen,
Die door list, en valsche reên,
Dickwils in een poel vervielen,
Daer geen gront en was beneên.
| |
9.'k Maeck, al is 't vee noch soo dom,
Dat het naer sijn staert loopt om;
Als de Katers zijn aen 't krollen,
Houw ick Choor-sanck in mijn Kerck:
En al zijnse blint, als Mollen,
Sy gaen op de lucht te werck.
| |
10.Was 't niet al in rep en roer,
Doen de helsche Pluto swoer,
Sich te wreecken, of te trouwen?
'k Loof hy bang was dat Jupijn
Hem een papje socht te brouwen,
Om sijn Erfgenaem te zijn.
| |
11.Al sijn volck was op de been,
Duyvels, Monsters, onder een,
Droncke Reusen, dolle venten,
Ront met Duyvels-dreck besmeert:
Ja, hy had selfs d'Elementen
Tot oproer gedebaucheert.
| |
12.'t Sagh waerachtigh suur daer uyt,
Tot op 't lest de schoone Bruyt,
Hem gedwee maeckt' als een handtschoe,
En soo mackelijck als een lam;
| |
[pagina 4]
| |
Daer meê bruyd hy na sijn landt toe,
Na sijn kot, daer hy uyt quam.
| |
13.Alles dient my wat 'er is,
Menschen, Duyvels, Vlees, en Vis.
Maer, vaert wel, ick moet vertrecken,
Wijl ick maecken moet van daegh,
Noch een hallef duysent gecken,
Die my wachten even graegh.
| |
14.'k Kom nu niet weêr in een jaer,
Of 't quam ick noodtsaecklijck waer;
Maer die in sijn winckel wandelt,
In plaets van de Maillebaen,
En de stamper wat veel handelt,
Daer heb ick geen vatten aen.
|
|
