Met vader uit

[p. 6]

Een rare dag.

Wat is me dat een rare dag vandaag!
Broer Koen verloor zijn eerste wisseltandje;
Marijke viel op 't grint en deed zich pijn,
En om haar knietje kwam een wit verbandje.
Het tandje wordt in vloeipapier gepakt
En weggelegd in moeders doos met spelden,
En moeder lacht en zegt: ‘Dat is me wat!
Daar zit ik met mijn twee gewonde helden!’

Maar dan - dan wordt er tegen 't raam geklopt
En aan de deur staat iemand hard te bellen!
't Is opa! ‘Opa, kom toch binnen, gauw!
We hebben je iets vrees'lijks te vertellen!’
En opa ziet de knie en ook de tand...
‘En is dat zonder huilen afgelopen?
Dat noem ik knap! En 't nieuwe tandje, zeg?
Komt dat al door? Koen, doe je mond eens open?

Ik zie een klein, wit puntje, prachtig, hoor!
Gaan jullie mee, zeg, Koentje en Marijke?
'k Moet even in de boekenwinkel zijn,
Daar wil ik eens naar kinderboekjes kijken.’
En weet je welke boeken opa kiest?
‘Voor Koentje zal 't “De witte wereld” wezen;
Marijke, kijk, jij krijgt “Met Vader uit!”
Kom mee, dan gaan we thuis de boekjes lezen!’

[p. 7]