| |
| |
| |
| |
A.
Alleen hoog verheeven Heere. | Pag. 30 |
Al geeft den Herfst geen Zoomer-vrugt. | 48 |
Ag Heer ‘t herdénken van myn wangedrag. | 62 |
Als ik bestaa tot ‘s Heeren disch te naad’ren. | 72 |
Als Christus had Gods regt voldaan. | 157 |
Als de Heiland opgesteegen. | 165 |
Als ‘t vleesch’lyk Israël den Heer der Heeren. | 171 |
Als Iesus liefste zoet en kragtig. | 182 |
Als het opperst welbehaagen. | 196 |
Als Iesus waare leeden. | 201 |
Ag hoe zálig zyn de schaaren. | 246 |
Als ik ‘t geschaapen licht de zonn’ aanmerk. | 334 |
| |
B.
Barmhértig God en algenoegzaam Heer. | 63 |
Benaauwde ziele, die dus droevig klaagt. | 273 |
Bedroeft gemoed! welks oog van traanen leekt. | 280 |
| |
D.
Daar vlugt de swarte nagt, de daageraadt. | 9 |
Dat’s weederom een dag. | 14 |
Daar is het oude Iaar verdweenen. | 32 |
Daar zyn de koude winter-vlaagen. | 36 |
| |
| |
De Lente-tyd is reeds verscheenen. | 39 |
Daar vlugt de Zoomer weg, de warme zonne-straalen. | 46 |
De boomen die men korts met vrugten. | 51 |
Daar word my van de hooge plaats verméldt. | 55 |
Daar gaat den Hémel op, de aarde kraakt. | 218 |
Dronkenschap moet yder schouwen. | 245 |
De blyschap maakt Gods kind’ren vuurig. | 264 |
Des Satans diepe listen snood. | 310 |
| |
E.
Eeuwig onverandert weezen. | 26 |
Eer dat ik tot Gods Taafel gaa. | 69 |
Eer dat Gods Zoon verkeerd’ op aard’. | 116 |
| |
F.
Fontein des heils! die nooyt zyt uitgeleedigt. | 299 |
| |
G.
God wiens alziende oogen. | 5 |
Gedugte God! die op uw eeren-stoel. | 96 |
Gods eigen Zoon, alleen, en algenoegzaam God. | 108 |
Gods Zoon verkeerd’ op aard in zeer geringen staat. | 128 |
God die hooge woont, maar ‘t ooge. | 186 |
Geen Eng’len-spraak nog Menschen-tong. | 211 |
Groot magtig zálig Heere. | 240 |
Gelukkig mensch! die in ‘t aandagtige beschouwen. | 325 |
Geliefde Gods! die van den Váder. | 326 |
| |
| |
Gods volk draagt in zyn woord den naam van boomen. | 332 |
| |
H.
Hoe wisselvallig is de tyd! | 53 |
Hoe regt, betaamelyk en goed. | 229 |
Heb dank geleerde Heer voor ‘t zien van uw gezangen. | 322 |
Hoe zálig is de man die nooyt door lust der oogen. | 324 |
| |
I.
Ik zie het oude jaar geweeken. | 34 |
Iesus bron van licht en leeven! | 65 |
Iesus die nu leeft. | 79 |
Iehova God volmaakte weezens aader. | 87 |
In ‘t magtig Vrankryk word uw volk geplaagt. | 99 |
Iehova groot ontférmer. | 190 |
Iehova God! die booven elks gedagten. | 290 |
| |
L.
Looft myn ziel den Heer. | 77 |
Looft myn ziel! der Heeren Heer. | 81 |
Laag neêrgezeegen doffig hert. | 118 |
| |
M.
Majestueuse God! hedugte Kóning. | 15 |
Myn ziel belust de kragt der min te toonen. | 107 |
Myn ziel beschouw het zielen lyden. | 137 |
Melaatsheid was een plaag in Israël. | 345 |
| |
| |
| |
N.
Nooyt was het zoet der Lente aangenaamer. | 41 |
Na dat Gods Zoon zyn Kerk begon te gronden. | 170 |
| |
O.
Onnaakbaar God! ô Heilig licht! | 1 |
O magtig Heer en goede Vader! | 22 |
O God! die door uw sterk vermoogen. | 37 |
Oneindig God! en albeschouwens licht. | 57 |
O God! wat heb ik zint den laatsten stond. | 59 |
Ontwaakt myn doffe geest! spoor op uw lusten. | 66 |
Op op myn ziel! werp weg uw traage sluimer. | 73 |
O God in wien het alles leeft. | 84 |
O swak gebouw, aardsch leemenhuis. | 86 |
O Heer! wat heil wilt gy een ziel verklaaren. | 92 |
O God! wat is uw Kerk nog in veel stryd. | 97 |
O God! uw Kerk in ‘t vrye Neederland. | 101 |
Onnoozel en onschuldig Lam! | 124 |
O Iesus lief! wat was het dat u drong. | 134 |
Om hoog myn ziel! en poog een schets te geeven. | 161 |
O God! van myn vertrouwen. | 193 |
O grond’loos diep, van Iesus wond’re min. | 206 |
O wêreld-ling! die raast en balkt. | 231 |
O glorieuze Majesteit! | 233 |
O God! ik heff’ myn hert om hoog. | 237 |
O wêreld! vuil en stinkend aas der dwaazen. | 250 |
Ontzachlyk! Heerlyk! rein en vlek’loos licht. | 252 |
O God! hoe meer ik ingespannen let. | 255 |
O lieveling! en hoog-geagte vriend. | 271 |
| |
| |
O vriend! die quaal die my aan ‘t herte treft. | 277 |
O God! wat ‘s uw genaade groot. | 286 |
O God! die my uit min en magt bewaarde. | 298 |
O lustelooze ziel! aanschouwt. | 314 |
Oorspronk van alle licht en wysheid schatten! | 317 |
O driemaal zálig volk! die willig kont verzaaken. | 325 |
O Fontein van heil en leeven. | 338 |
| |
T.
Terwyl ‘t vermoeyde lyf. | 20 |
Terwyl de duisternis dekt stad en akker. | 288 |
| |
V.
Volzálig! algenoegzaam Váder! | 21 |
| |
W.
Weldaadig Heer! Fontein der goede gaaven. | 24 |
Wat maakt de zoete Zoomer-tyd. | 43 |
Wel aan myn ziele wilt de liefde pryzen. | 126 |
Wel op Gods volk! wilt nu met lof-zang pryzen. | 152 |
Wat kan het vrugteloos beschouw. | 174 |
Wie leert my regt die vrye min verklaaren. | 178 |
Wie helpt myn ziel en tong! om nu te Psalmen. | 208 |
Wie meldde ooyt wat Iesus min. | 216 |
Wat lust u tog ô mensch! die nog zo draaft. | 258 |
Wie genoot ooyt grooter vreugden. | 260 |
Wel hoe kont gy wêrelds knaapen. | 267 |
Wie leert my peilen Satans list. | 307 |
Wat zyn myn zinnen dom en loom. | 320 |
| |
| |
Wanneer de zee haar wilde woeste baaren. | 342 |
Wie ‘t Priesterdom melaats erként. | 348 |
| |
Z.
Zing op en meld wat Iesus liefde lydt. | 143 |
Zálig volk zeer hoog geroemt. | 340 |
Einde.
| |
Druk-feilen aldus te verbeeteren.
Pag. | vers | reegel | voor - lees |
18 | 16 | 6 | tot dienst – tot uw dienst |
31 | 5 | 8 | geheilig – geheiligt |
47 | 6 | 1 | ik hoord - ‘k hoord |
62 | 11 | 1 | Priester – Priesteren |
70 | 3 | 11 | maar – was |
70 | 3 | 11 | En reeg. 12 voor, en werk meer sterk moest zyn – lees, maar sterk |
82 | 4 | 2 | onbreekb’re – onverbreekb’re |
94 | 8 | 4 | ik wil – (h) ik wil |
114 | 18 | 2 | als – al |
116 | 2 | 5 | wyze Ps. 110 – wyze Ps. 100. |
164 | 12 | 5 | het – hoe |
214 | 11 | 8 | Engelen – Eng’len |
234 | 4 | 5 | hoog – oog |
236 | 9 | 4 | den – der |
292 | 6 | 4 | nagt-lust – nagt lust |
293 | 16 | 2 | zyn – hun |
De ooverige kleine Druk-feilen gelieve den bescheidene Leezer als die hem voorkoomen zelve te verbeeteren.
|
|