Nuttige besteedinge der afgebrookene uuren
(1717)–Johannes d' Outrein–
AuteursrechtvrijWijze: Heft op uw hert, &c.1.
Daar is het oude Iaar verdweenen,
En weg gevlugt, gelijk een droom,
Zoo snelt de vlugge tijd daar heenen,
Zy houd geen stand, heeft park nog toom.
2.
Zo vlug vliegt weg des menschen leeven,
| |
[pagina 33]
| |
Ga naar voetnootaWat is het? als een rook of damp?
‘t Welk voor een wijl schijnt zeer verheeven,
Zeer schielijk eindt in stank en ramp.
3.
Wat zijn ‘er duizend, die wy zaagen
‘t Voorleeden Iaar, vol moed en kragt,
Door ‘s doods geweld ter neer geslaagen,
Ons oog ontrukt, in ‘t graf gebragt.
4.
Zo die eens konden ‘t hoofd opbeuren,
Men zoude van een grooten hoop
Verstaan, in ‘t allernaarste treuren,
Haar tijds verzuim in ‘s leevens loop.
5.
Wat zouden zy ‘t verwaareloozen,
Der aangeboodene genae
Beklaagen? en dat zy verkoozen
Een schyn-vreugd, die tog vlugt zo draa:
6.
En eindigt, als het doornen-kraaken,
In ‘t flikk’rig vuur: wat baatte tog
Haar weeld en ingebeeldt vermaaken?
Verkeert in eeuwig wee! en og!
7.
Maar zoo ‘t al beurde, laat haat kermen!
Haar zielen-angst, niet troost nog stuit!
Voor eeuwig lukt hen geen ontfermen,
Haar tijd is weg, haar dag is uit!
8.
Ag! mogt den Zondaar dit beseffen,
Die nu nog leeft in moog’lykheid
Van zaligheid, en hem zoo treffen,
Dat hem dat eeuwig onderscheid;
9.
Van ‘t wee! en wel! op ‘t hert mogt weegen,
| |
[pagina 34]
| |
Dat hy begreep zijn broos bestaan,
Op dat hy met zig zelv verleegen,
Dus mogt tot God, in Christus gaan.
|
|