De muzikale vriend der jeugd, of Bevallige zangstukjes voor het opkomend geslacht. Deel 3

[p. 6]

De Starrenhemel.

N^o III.

Wat Schittringvol-le luister, Stijgt uit het nachtlijk
duis-ter. Stijgt uit het nachtlijk duis-ter, Aan
's he-mels ort-be-wolk... ten trans. De
rust heerscht in de da-len, Ter-wijl de heemlen
pralen, Met grootschen, on-ge-Jeenden glans, Met
groot-acheu, on-ge-leen-de glaus.

[p. 7]

2.

De ontelbre flonkerlichten,
Die voor het oog schier zwichten

In 't matelooze wolkgespan,

Zijn zooveel wereldbollen,
Die door het luchtruim rollen,
Naar Gods oneindig liefdrijk plan.

3.

Wat toch - wat is onze aarde? -
Hoe nietig, klein van waarde

Bij 't eindloos nooit berekend tal

Van werelden, vol leven,
Wie 't aanzijn werd gegeven

Door God, den Bouwheer van 't Heelal.

4.

Wij knielen, God en Vader!
O aller levensader!

Voor U in 't stof aanbiddend neêr.

Bedwelmd ter neergebogen,
Stijgt opwaarts naar den Hoogen

Ons staamlend loflied U ter eer.

5.

Gij toch - wien wereldtallen
't Harmonisch loflied schallen,

Hoort ook in gunst ons needrig lied,

Dal we, om Uw naam te prijzen,
Doen opwaarts tot U rijzen;

Neen - Gij versmaadt ons loflied niet.

M^r.