Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den Cxlix. Psalm.

1      Den Heere lof! Nu, zing den Heere
Een Nieuw Gezang, een Lied der eere,
Daar zijn Gemeent', en zijn Beminden
Zich t'saam vergadert vinden:
Die Isr'el deze vreugde geeft
Is Hy die haar geschapen heeft;
Dat Sion breng een bly geluyd
Van haren Koning uyt.

2      O datse zijnen Name loven,
Daar zich de fluyte voel verdooven
Door 't tromm'le-spel, en 't tromgetrippel
Op 't slaan der Harpe hippel;
Getempert door het keel-geklank:
't Geschied den Heere zelf ten dank
Al wat zijn Volk ten dank geschied;
Want dat mishaagt Hem niet.

3      Maar 't lust Hem, daar z' Hem zegevieren,
Zacht-

[fol T6r]

 

 

moedigen met heyl te cieren:

 

Waarom hun vreugd zijn Gunstgenooten

 

Om zulk een eer vergrooten:

 

Zy juychen op hun legerstee;

 

Hun keel tot zijn verheffing ree,

 

Is in hun handen 't wraak-geweer

 

Dat alles werpt ter neer:

 

 

 

4      Om van de Heyd'nen zich te wreken;

 

Om, met de Volk'ren te verbreken,

 

Hun Koningen, en achtb're Grooten,

 

In ketenen gesloten,

 

In yz're boeyen te doen gaan:

 

Om hen te doen hun Recht ontfaan,

 

't Recht over hen, om hun geweld,

 

Beschreven, en geveld.

 

 

 

5      In dit zijn oordeel, is de zegen,

 

En heerlijkheyd, en eer, gelegen,

 

Van die zich, met geen ydel roemen,

 

Zijn Gunstgenooten noemen:

 

Wel op dan zegenrijk Geslacht,

 

Verhef den Heer uyt al uw' macht,

 

En meld uw' vreugd in zulk een stof;

 

Zeg steeds: Den Heere lof!