Verzameld werk. Deel 1 + 2. Verzamelde gedichten

(Verzameld werk deel 1 + 2)

[p. 88]

[Eentonig ziek zijn al de stonden]aant.

Eentonig ziek zijn al de stonden
Langs mijn doods bureel.
Mijn ziel is nu zo leeg, als na een sombre zonde
Bedreven in een spiegelend bordeel.

Soms scheurt een stap de stilte
En ik hoor
Geruchten zwijmelen langs mijn stil kantoor,
Ter eeuwigheid.

Ach, alle dingen
Zinken
Ter eeuwigheid.

Eens dacht ik in mijn leven
Van louter liefde en lach doorweven,
Maar 'k nu best
Ten allerlest
Zijn al die dingen heengegaan
En langs de paden van mijn leven
Bleef ik armoedig staan.

Elektrieke lampen schijnen
En zijpelen gele pijnen
In mijn ziel; buiten zingen kinderen
Het liedje van een jonge meid,
Die in een hofje werd verleid
En nu zodanig heeft geschreid,
Omdat ze haar ere kwijt
Was en naar 't gasthuis werd geleid.

[p. 89]

 

Gestalten gaan langs mijn venster henen

 

En alles is zó droef, zo droef en doods,

 

Dat ik zelfs niet durf wenen.

 

 

 

Ach, alle dingen zinken

 

Ter eeuwigheid

 

En laten ontgoochelingen

 

Doorheen de meteloze tijd.

Julie 1914