Verzameld werk. Deel 1 + 2. Verzamelde gedichten

(Verzameld werk deel 1 + 2)

[p. 55]

4

‘Was nu reeds alles dood?’
Ging mijn eenvoudige vraag,
Toen ik buiten stond,
En van haar mond
Mij tegenklonk 'n koude groet.

O, neen, nu eerst ontwaakte 't al
Na de verwachte val
Van de koude, grijze wal.
Na het ontvouwen,
In nieuwe schijn,
Van haar en mijn
Rotsvast betrouwen.

Na elk groot verdriet
Volgt vaak een heel mooi lied.

Wie zich een hart gewonnen weet,
Hij heeft een schat,
Voor hem alleen gereed,
Waar al hetgeen hij had
En hebben zal, zijn oorsprong vat.

Wie zich een hart weet, hij heeft 'n tent,
Waar rust is, door niemand buiten hem gekend.

8-10 November 1915