Gedichten

[p. 133]

Souvenir

Schoon d'avond valt en tussen de beide grijze gevelrijen
het donker zwaar hangt als een klos en overdadig
ontsteekt geen hand het licht aan de lantaarnen

Zó wentelt plots aan d'ogen u het wonder van een vreemde stad
de grijze huizen van u dees' anders zo bekende stede

De zonnestralen sloegen hard aan d'aarde over dag
en uit het vuur van 't rosse loof persten zij de geur der aarde
daarop ons' dulle zinnen de herfst toewaarts matelijk glijden

Dees' overdaad van zinnelijke wonderen van lichten en van geuren
is zó lauw en vol dat gij niet kunt begrijpen waarom
aan 't einde van deze dag
geen lach zich legt over uw brede mond
zoals een ree languit en lui zich aan een rotswand legt