Hasselts maagden-rijm. Bestaande in geestelijke meditatien, etc.
(1677)–Christina van Os–
AuteursrechtvrijStem. Als de 10. Geboden. of 2. vs. voor 1. Ps. 66. of, God is mijn ligt.1.
VEER-komen Maagd, wiens rappe voeten
Vlug stappen over Zê van 't Y,
Om my u dienaress' te groeten,
Ei komt, gaat sitten aan mijn zy.
| |
[pagina 147]
| |
2.
De Kroon van alle Hasselts Maagden
Die gy my geeft, ik u opset,
Van wien den gantzen Amstel waagden,
En al de wereld staat verset.
3.
V geurig bekjen is onrustig
Tegens Questiers, het tiereliert
Op 't soetst en hoogst staag evenlustig,
't Schier na de kroon uitsinnig tiert.
4.
Het volk aan 't Y dat komt met hopen
Vit Schepen, winkels, van de straat,
En uit haar bed, van tafel lopen,
Elk sien wil hoe 't daar omme gaat.
5.
Men vind u in duël staan vegten
Op 't bevigst, wat is dit gedaan?
En is t niet tegens beî de Regten,
En meest als Maagden dit bestaan?
6.
Ia dog, maar k sie u Duellisten
Gewapent met een Pluim en VEER,
Al spelend met malkander twisten,
Hoewel elk wakker trekt van leer.
7.
Gy slaat met pluimen dat het dondert,
Gy vliegt malkaâr so manlijk aan,
Dat al de Musaas staan verwondert,
En denken, Ach! Hoe wil dit gaan?
8.
D' een drijft de ander met 'er vlerken
Van 't Y op Zê, van Berg in Dal,
Dan weêr na lang verstoorde Kerken
En Altaars, die 'k niet noemen sal.
9.
En hier en gins na 't VEER geweste,
Daar 'k noit Apoli' met oogen sag,
Mercuur, Iupijn, nog al de reste,
Veel min 'k haar eenig wierook brag.
10.
Een witte VEER by 't wierook stoken,
(Schoon iemand selfs is nog so rat)
Sal ligt versengen of beroken,
En 't Altaars stof daar ligt op vat.
| |
[pagina 148]
| |
11.
Mijn soete Duif gy schud u VEEREN,
Gy wast en spoeltse schoon aan 't Y,
Om na een VEERDER kust te keeren,
'k Wenz daar te sitten aan u zy.
12.
Daar Cherubs met haar vleugels trillen
Rontsom den Throon van haren Heer,
En daars' om prijs te samen willen
Hem geven al de Lauw'ren eer.
13.
Elk heft sig op, en elk schier eerder
In minne-wed, of 't waar om strijt.
Elk komt op 't hoogst en wil niet VEERDER,
Elk wint en niemand is het quijt.
14.
Dus gaat het boven d' Hemels boge
Om VEERST, niet VEERDER d' Maagden al
Die onder 't dak met 't hert om hoge
Staan luist'ren na dit soet geschal.
15.
Der Geesten Geest stelt in het midden,
En voor den Throon een kussen leit,
Haar leert eerst knielende t' aanbidden,
Dan VEERDER tot in eeuwigheit.
16.
Met vleugels klappen, dat de Posten
Van 't heilig Huis al dreunend staan,
O dat wy konden als wy mosten!
Adieu, 'k en mag niet VEERDER gaan.
|
|